donderdag 6 juli 2017

Fietsje


Bij mijn moeder in het schuurtje staat een fiets,
of misschien beter gezegd een fietsje, want echt groot
is het niet maar het is een geweldig fietsje.
Er rijdt al jaren niemand meer op en het is helemaal
verroest, toch heb ik mijn oog op dat fietsje laten vallen.
Ik ben dol op dit soort Frans/ Belgische fietsen en alles 
er aan vind ik leuk, de vorm, de kleur, de remkabels..


Lag geleden had ik ook eens zo'n fietsje, een witte,
ik had het maar een paar uur, hoewel ik er maanden
voor gespaard had, door model te zitten bij een beeldhouwer.
Elke keer ging ik weer bij de fietsenmaker kijken
of het fietsje er nog stond en week na week deed ik
een paar tientjes in een blik waar 'fiets' op stond.
Ik had al wel zo'n stevige praktische moederfiets,
maar deze wilde ik voor mezelf, ik zag me al over
het platteland zweven op het fietsje, want dat dacht ik,
dat de fiets me een beetje zou laten zweven, 
van plezier en door alle versnellingen..


Eindelijk had ik genoeg geld in mijn blik om het fietsje
te gaan kopen, het was er nog en even later was het van mij.
Ik was er zo ongelofelijk blij mee, hij reed inderdaad
soepel en licht en ik reed meteen een rondje.
Ik stopte even ergens om wat te gaan drinken en ik deed
hem zorgvuldig op slot, toen ik terug kwam kon ik hem niet
vinden, eerst dacht ik nog dat ik op de verkeerde plek zocht
maar het was al snel duidelijk; de fiets was gestolen..oooh..

Ooit had ik zo'n fijn fietsje al was het maar voor even,
nu hoop ik ooit deze van mijn moeder mee te mogen 
nemen, hoewel ik het nooit hier in de stad neer zou zetten,
stel je voor dat iemand hem meeneemt..
Dus ik laat hem daar maar staan en elke keer als ik 
kom haal ik de fiets even tevoorschijn en zie mezelf
in gedachten over kleine weggetjes zweven.

Ik wens je een fijne dag
-X-

12 opmerkingen:

  1. Lieve Ingrid,
    ik weet perfect wat voor fietsjes je bedoelt...ik had vroeger zo'n oranje fietsje. Ook zo'n oud dingetje maar hij reed beter dan de nieuwe fietsen. Hij ratelde ook zo'n beetje...maar dan een rateltje waar je blij van werd. Heel gezellig.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och wat een tragedie, helaas hebben heel veel mensen dit ook meegemaakt. Je hebt er een mooi verhaal van gemaakt en de foto's zijn werkelijk geweldig. De tragedie van een fiets, dat zou een boektitel kunnen zijn.
    Groetjes El

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, wat zul je een verdriet hebben gehad. Waarom kunnen mensen niet van andermans spullen afblijven. Daar kan ik echt heel boos van worden. Zelf fiets ik op een hele oude fiets die van mijn oma is geweest. Een fiets uit 1952 en ik fiets daar heerlijk op. Met een fietsslot en een dikke ketting zet ik hem weg. Ik moet er niet aan denken dat mijn fiets gestolen wordt. Je hebt er wel weer een prachtig verhaal van gemaakt. Fijne donderdag!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk dat ik zo'n wit fietsje heb, die jij bedoelt. Het is een magneet, bijna hetzelfde als het groene fietsje in je foto's, maar dan dus wit.
    Hij staat middenin mijn woonkamer, uit angst dat wanneer ik hem op straat zet hij gestolen wordt.
    De banden zijn lek, maar ach, dat fietsje is toch ook wel mooi als pronkstuk in mijn veel te kleine huis :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. die remkabels!!! zo mooi. Wel grappig, dat je droomde van een Belgisch/Franse fiets, en wij zijn hier in België zo zot van Hollandse fietsen haha.
    Wel vreselijk hoor, vind ik, dat ie dan meteen gestolen werd... Dan heb je deze fiets nu wel verdiend!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oeh ik word plaatsvervangend boos van zoiets, iemands fiets stelen... en dan nog wel eentje waar zo hard voor gewerkt en gespaard is. Auw!
    Ik vind deze ook verdiend :)
    Liefs, Tink

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Inderdaad een echte belgische fiets, die groene! Mijn moeder heeft dezelfde in het blauw. Ze wil nooit meer een andere, en ze heeft haar fiets al40 jaar ofzo. Zelf rijd ik op een echte hollandse fiets, de jeugd in Vlaanderen is daar gek op ... raar he :- Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik had ook zo'n groene! Mét wikkels rond de remkabels!Maar een paar maten kleiner wel, toen ik zes was of zo. En ik was er eerst niet zo blij mee want ik wilde eigenlijk een paarse. Ik ben een fervente fietser, het is mijn enige vervoermiddel en ik heb in mijn bijna 50-jarig bestaan het grote geluk gehad dat er nog nooit een fiets van me werd gestolen. Bijzonder hé!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtig fietsje om op allerlei manieren op de foto te zetten. Leuk om kaarten van te maken op jouw zo eigen manier.
    Wat kan de wereld hard zijn voor mensen die alle mogelijke moeite doen om hun droom uit te laten komen. Wat zul jij verdrietig zijn geweest.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ooh, kan ik nu maar reageren met een foto...Mijn zoon heeft sinds enkele dagen ook een oude groene fiets waar hij superblij mee is.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik had de kindervariant van deze! oo de nostalgie! Die 2-kleurige kabelbescherming zalig!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zonde hoor, ik ken het gevoel.. Ik had op mijn 15e met een krantenwijkje hard gespaard voor een prachtige oma-fiets (tijdperk dat deze nog niet "in" waren, ongeveer 30 jaar geleden). Het was een heuse echte, verkocht door de weduwnaar van de mevrouw die erop gefietst had. Wat was hij mooi! Ik was er zo blij mee :) Ook ik mocht er niet lang van genieten. Goed op slot, maar toch weg.. ik kan er nog weemoedig van worden. Zweef maar lekker in gedachten over de landweggetjes met deze van je moeder, dat is ook wat waard :) fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)