Kalm aan, joh..

De laatste weken, toen de webwinkel even dicht was,

werkte ik er met veel plezier aan, ik maakte nieuwe dingen,

en fotografeerde wat ik vond met veel plezier.

Waarschijnlijk omdat ik het gevoel had dat ik de tijd had 

om dat te doen, er stond geen grote druk op.

Ik weet niet precies hoe het komt maar het lijkt wel alsof 

ik steeds minder druk, die ik volgens P. overal op zet, 

aankan, hij vraagt mij regelmatig waarom ik mijzelf

zo over de kling jaag, dat weet ik niet, het gebeurt gewoon.

Misschien omdat ik vind dat ik dingen moet kunnen,

dat ik gewoon niet zo flauw moet doen en door moet gaan.

Misschien omdat ik op de social media zie wat mensen 

lijken te doen, te kunnen en te hebben en dat ik daar bij 

benadering niet aan kan voldoen, ik weet het niet..

Wat ik wel weet is dat er ergens iets moet veranderen

omdat ik het gewoon niet vol kan houden zo, ook al

vind ik dat eigenlijk een zwaktebod, maar misschien

moet ik wel zeggen dat het juist sterk is om te zeggen,

dit is de grens, kalm aan jij, zeg..

Gisteren ging de webwinkel open, ik was er gewoon

een beetje zenuwachtig van, maar ik begon monter

met inpakken, deze keer zou ik gewoon kalm stap

voor stap doen wat ik moest doen..

Op het moment dat ik een paar postzegels niet kon 

vinden, terwijl ik dacht dat ik alles tot in de puntjes 

geregeld had, was ik al in tranen, oh joh..

Aan het einde van de dag nam ik een ferm besluit,

waar ik vanochtend al weer over twijfelde, maar ik

ga het toch doen om wat ruimte te maken voor mijzelf.

Ik ga de webwinkel parttime doen, dat klinkt een

beetje gek voor een webwinkel, maar misschien is

pop-up een beter woord, ik ga hem elke maand 1 week

open doen, in de andere weken werk ik er dan op

mijn gemak aan, en zo heb ik nog tijd en ruimte voor

 andere dingen die op het moment mijn aandacht vragen.

Ergens zoemt op de achtergrond de gedachte mee;

maar dat doet niemand, maar ik kan mezelf niet

voortdurend aan andere meten, dat is zinloos

want wie neem je als ijkpunt, eigenlijk?

Mezelf in dit geval, wat maakt het uit wat anderen doen,

ik wil het zo en zo ga ik het doen, in ieder geval voorlopig.

Misschien werkt het wel helemaal niet, maar dan zie ik 

wel verder (voortschrijdend inzicht enzo).

Dus; de webwinkel is deze week tot en met zondag open,

ik zal alle bestellingen inpakken en verzenden 

met aandacht en liefde maar vooral in mijn eigen tempo.

Oh ja, ik vouwde een setje van drie vogels om weg te

geven samen met een envelopje fijne postzegels, als ik ze

nog kan vinden , haha en ohoh (vast wel).

Mocht je ze willen ontvangen laat dan een reactie achter,

ik geef ze weg op woensdag.

Ik wens je een fijne dag

-X-