NellaDella & a 1 euro present (give-away)

toen ik er over nadacht om een blog te beginnen,

was de eerst naam die mij te binnen schoot

NellaDella,

de naam van het meisje in mijn favoriete kinderboeken,

Wiplala en Wiplala weer,

bij nader inzien vond ik Della toch een rare bijklank hebben,

(hoewel ik als kind graag NellaDella hd geheten..)

alle ander namen die ik daarna bedacht

waren al bezet,

uiteindelijk typte ik maar Ingthings in,

en dat is het geworden

-illustratie Jenny Dalenoord-

dit is Nella Della,

gisteren vond ik tijdens mijn speurtocht

naar het 1 euro kadoo,

eindelijk de 2 Wiplala boeken uit 1961

(voor een dubbeltje per stuk)

waar ik al zo lang naar zocht

en toen ik er zo door heen bladerde,

vond ik NellaDella nog net zo leuk als toen

ik weet nog dat ik het toen wel jammer vond,

dat ze steeds dezelfde jurk aan had,

en dat ik eindeloos NellaDella jurkjes tekende,

die tekeningen heb ik allang niet meer,

dus ik maakte wat nieuwe jurken voor haar,

en ik vond het nog net zo fijn om te doen als toen...

je begrijpt dat ik deze boeken zelf hou,

maar dit is wat ik gisteren vond voor 1 euro

bruine pannelappen,

en 2 bruin-witte lapjes

een kleur die ik associeer met de jaren 70

(kwam het daarna ooit weer in?)

een vierkant zijde-achtig sjaaltje

wie draag die nog?

een grasveldje (blijft in, denk ik zomaar,

ik bedoel kan een grasveld Uit zijn?)

en een kaart

mooi of lelijk?

ik wil ze graag aan Astrid geven

je kan natuurlijk vandaag weer meedoen voor morgen

ook als je al meedeed

gewoon doen,leuk!

(this is what I found for 1 euro, yesterday,

if you like, please join

for the 1 euro present I'll give away tomorrow

I' m going to search for it this afternoon)

ik ga vanmiddag weer schatzoeken,

ben benieuwd!

fijne dag

-x-

There is no such thing as bad taste...

zondagavond keek ik naar Zomergasten,

met Lidewij Edelkoort

(nog te zien via Uitzending gemist)

ik vond het fantastisch,

hoewel ze af en toe in raadselen sprak,

vond ik de beelden die ze uitzocht 

en wat ze zei fascinerend,

en een aantal uitspraken van haar,

stemde me tot nadenken..

bijvoorbeeld dat slechte smaak niet bestaat,

het is allemaal een kwestie van timing,

wat eens door velen mooi werd gevonden,

word nu weer als lelijk gezien,

en andersom natuurlijk

hoe komt het eigenlijk dat je iets Mooi vind?

(en een gouden poedel lelijk? )

waarom springt mijn hart op,

bij het zien van een plastic Babi, met moeder,

en vraagt P. of ik Dat ding,

ga kopen, zo vreselijk,

die is zeker voor de markt,

dat ga je toch niet Echt neerzetten?

Nee, die is niet voor de markt,

en ik vind het prachtig...

er was een tijd,

als ik bij iemand kwam,

en daar hing Serieus een huilend kind aan de muur,

ik dat een uiting vond van wansmaak,

nu zie ik wel een soort schoonheid,

in de lelijkheid ervan

en neem ik ze mee, als ik ze zie staan...

 zeg nou zelf

wie laat er nu een huilend kind achter,

in een kringloopwinkel?

word smaak bepaald,

door ervaringen van vroeger,

(hoewel ik de W-Germany vazen vroeger thuis,

helemaal niet mooi vond)

en waarom veranderd deze,

omdat je het ziet bij anderen,

zo heb ik niks met fluo kleuren

maar vind het toch wel leuk om bij anderen te zien, ineens..

komt het doordat je het ineens veel ziet

of door 

 de tijdgeest, zoals Lidewij zegt?

en terwijl ik zo zat te mijmeren,

over mooi of niet,

(ik kom er niet uit)

bedacht ik mij dat het misschien wel leuk zou zijn,

(soms weet ik gewoon niet,

hoe ik van het ene idee naar het andere buitel)

dat ik de komende dagen,

tot en met Zaterdag

elke dag naar de kringloop ga,

daar iets lelijks, of moois

(het is maar hoe je het bekijkt)

koop voor 1 euro

en dat de volgende dag weggeef op mijn blog,

vandaag kan je dus al zeggen,

dat je wel iets wil ontvangen

(en alle dagen daarna)

ik weet dus zelf nog niet wat het is,

dat ga ik vanmiddag kopen

en morgen kies ik dan iemand uit,

ik zal dan ook een foto laten zien,

van wat het is geworden..

je kan dus vandaag al meedoen voor morgen..

(if you like to receive someting of 1 euro,

from the thriftstore

(ugly or beautiful)

( I don't know what it is yet,

I'm gonna buy it this afternoon,

so it's a surprise

please join,

I'll do this every day untill Saturday)

ik ben benieuwd,

of er iemand meedoet...

en ook naar hoe jij denkt, 

waarom iets mooi is en waarom lelijk...

ondanks al dit gebabbel over lelijk,

wens ik je een Mooie dag!

-x-

Colours of summer

honderden foto's nam ik in Frankrijk,

met mijn nieuwe camera,

ik kon ze niet meteen op mijn laptop bekijken,

bij gebrek aan stroom,

op zich was dat helemaal niet zo gek, geen stroom,

kom je ook niet in de verleiding

om 'even' je laptop aan te zetten

na mijn aanvankelijke schok,

over de stroom, en vooral het niet kunnen bloggen,

wat een dagelijks ritueel is geworden,

vond ik het uiteindelijk heerlijk,

 stroomloos,

zo rustig, zonder de constante informatiestroom,

 geen nieuws, twitter, mailtjes,

 ik vergat mijn blog gewoon even..

natuurlijk overweeg ik,

nu de rust en de kalmte,

van die week nog voel

(hoewel het gewone dagelijkse leven zich aan mij opdringt)

om een stroom-en blogloze boerin in Frankrijk

te worden,

maar ik realiseer me

dat een week iets anders is dan Altijd..

dus gisteren bekeek ik mijn foto's,

terwijl ik dit liedje draaide,

het is een beetje een merkwaardig nummer,

maar ik ben helemaal in de ban

(dat heb ik altijd als ik nieuwe muziek ontdek,

dan draai ik het de Hele tijd)

ik sorteerde en ordende,

tot ik er zo ongeveer scheel van zag,

foto's voor mijn blog,

foto's voor het boek waar ik mee bezig ben

(ja, mijn grote project is een boek)

maar hoe wat en wanneer?

als het daar is, is het daar...

en mijn nieuwe camera doet goed werk,

wat een verschil met de vorige...

(ik hoop dat ik het net zo goed doe,

als de camera..; )

en nu op deze stralende maandagochtend,

verlang ik bij het zien van deze beelden,

terug naar Frankrijk,

maar ben ik, ondanks dat  Opmerkelijk goed gehumeurd,

voor een maandagochtend

(met stroom)

ik wens je een hele mooie dag,

en succes met de Dingen...

Can I have such a dress (and waist) please?

de allereerste stop die we in Frankrijk maakten,

(of eigenlijk de tweede,

de eerste was bij een benzine-station,

tussen de vrachtwagens en caravans,

maar voor de romantiek van dit verhaal,

sla ik die maar even over..)

was bij een brocante handel,

ergens op het platteland,

tussen de graanvelden..

als ik met een vrachtwagentje was geweest,

had ik Zo de hele handel ingeladen,

maar bescheidenheid siert de mens,

dus behalve een fantastische grote plastic Bambi,

met moeder, gelukkig met zijn (of haar) moeder,

ik heb graag dat Bambi niet alleen is..

vond ik een grote stapel

oude mode tijdschriften,

zo ergens van tussen 1949 en 1960

ze zijn niet in goede staat,

en ze ruiken naar naar oude regenjassen,

maar ohoh wat zijn ze leuk,

en geen oude regenjas te bekennen,

daar deden ze niet aan,

alleen maar charmante jurken,

de een nog mooier dan de ander,

waar is de tijd heen dat we enkel jurken droegen?

en hoedjes,

ze hebben vaak hoedjes op,

of mooie strikken in het haar,

nu weet ik natuurlijk ook wel,

dat de gemiddelde Franse vrouw toen,

op het platteland er Echt niet zo bij liep,

maar het is fijn om te denken van wel,

dat iedereen Ooit 

mooi en blij was..

dus ik kocht de blaadjes,

eerst maar een paar,

want hoewel ik vroeg wat ze kosten

was het antwoord mij niet helemaal duidelijk,

ik moest er duidelijk nog even inkomen,

in het Frans tellen,

de vrouw van de brocante,

die er overigens niet uitzag zoals in de blaadjes,

begon op een blaadje allerlei ingewikkelde berekeningen 

te maken

uiteindelijk bleek

dat als ik er een paar nam,

 het 5 euro was,

nam ik de hele stapel  maar 3,

ik kon haar betoog, en gedachtegang

 niet helemaal volgen,

maar ze glimlachte er vriendelijk bij,

dus ik bedankte haar lachte maar terug...

en nam de hele stapel..

de hele vakantie,

bekeek ik ze zo af en toe,

en ze zijn fantastisch,

(en doe mij ook zo'n jurk, graag)

ik word er ongelofelijk blij van,

van al die mooie plaatjes,

wat me wel verwonderde

is dat alle vrouwen zo'n prachtig dun middeltje hebben,

maar in een van de blaadjes vond ik het antwoord,

ze volgden gewoon deze aanwijzingen op..

dus nu weet ik wat me te doen staat,

oefenen!

(en terug naar Frankrijk,

op zoek naar zo'n jurk! )

So, we went to France (and we came back)

dus, wij gingen naar Frankrijk

en we kwamen weer terug,

van de eindeloze leegte, de stilte,

de slaperige dorpjes, de vide-greniers (ohlala)

blote voeten in het grasveld

(als er nu iets nummer 1 staat op mijn verlanglijst

is het een grasveldje)

de glaasjes wijn, in de avondschemering

of zoals de Fransen zo mooi zeggen

entre le chien et le loup

(tussen de hond en de wolf)

ben ik weer thuis,

en lijkt het allemaal al weer ver weg,

een soort droom van stilte,

alsof het nooit gebeurde,

alsof we nooit weg waren

thuis, waar er

tussen alle post waarvan ik nog geen zin heb,

om te openen

een lief pakketje op mij wachtte

van Kerry

een bedankbriefje en een stapel geweldige kadootjes

van Fem,

die een weekje in mijn huis was,

en bijzonder genoot van Zutphen

(misschien moet ik er ook eens met haar ogen,

naar kijken..)

de nieuwe Mollie Makes,

verzonden door de redactie,

met wel 5 pagina's over mij en mijn huis

(en een foto van het vorige)

raar om jezelf zo te zien,

over jezelf te lezen,

ik heb namelijk Helemaal niet het gevoel,

dat het over mij gaat...

dus wij gingen naar Frankrijk,

en wat over blijft,

zijn manden vol gevonden schatten,

heel veel foto's

als bewijs dat we er echt waren,

de herinnering aan de rollen hooi op de heuvels,

onder de hemelsblauwe lucht,

de cirkelende roofvogels daarin

de geur van stokbrood bij de bakker,

en ik ga uitpakken,

(en Onmiddelijk een huis in Frankrijk zoeken,

mocht ik het kunnen betalen...)

nog een beetje nagloeiend,

en ik hoop dat ik iets van 

het gevoel van vrijheid, de kalmte,

en het lege hoofd,

kan vasthouden..

enfin,

we zijn weer thuis...

Gone (doing nothing) for a week

see you soon (or later)

enjoy

♥

New camera, Wifi &a little DIY game

gisteren kocht ik een nieuwe camera,

(de oude weigerde steeds vaker,

om te foto's te nemen,

en daar heb je m toch voor..)

daar is een hoop (denk)werk aan vooraf gegaan,

gewoon omdat er Zoveel keuze is..

ik had het veel makkelijker gevonden,

als er in de winkel een bordje had gestaan

waarop stond: Die moet je hebben, Ingrid..

maar deze is het geworden...

en dit is de allereerste foto die ik er mee nam,

ik zal er wel aan moeten wennen,

ik word altijd een beetje zenuwachtig,

van nieuwe technische dingen,

bovendien vind ik het een beetje zielig voor de oude camera,

hoewel in best weet dat 

fototoestellen geen gevoel hebben...

dus ik neem de nieuwe gewoon mee

naar Frankrijk

waar we morgen voor een weekje heen gaan

(en de oude misschien ook wel,

gewoon voor de gezelligheid..)

gisteren las ik tot mijn (beetje) schrik

dat er geen Wifi is,in het huisje

maar ook nauwelijks stroom,

want op zonne-energie..

(dat deel had ik in mijn enthousiasme om

even lekker weg te zijn, gewoon overgeslagen)

dus ik weet niet eens of ik m op kan laden..

ik weet dus ook niet,

of ik ergens een plek kan vinden,

waar ik af en toe kan posten..

ik zal zien wat ik kan doen..

ondertussen ga ik verder met inpakken..

zomerjurken, een mand met katoen,

om te haken onder de appelboom,

een stapel boeken..

en ruim ik het huis op,

omdat Fem hier zal komen logeren,

en ik maakte voor Merel

(ik hoop dat ze er tevreden mee is..; )

een zomer-memory spelletje

misschien een leuk idee

om zelf te doen met de kinderen,

teken (of laat ze tekenen)

van alles 2 kaartje,

plak op een leuk velletje papier, als achterkant,

(je kan ook deze printen,

maar ik weet niet of ze dan allemaal even groot worden)

doe het in een doosje, klaar!

ik pak vandaag verder in,

ruim nog een beetje op,

fotografeer nog wat...

en wens jullie een Fijne dag!

-xxx-

ps. ik wil graag een vakantiekaart sturen naar

Liesbet,Karin, Anita, Jeanette en Simonsen,

als jullie je adres even willen mailen,

dank je!

C'est le ton qui fait la musique

het allereerste berichtje wat ik vanochtend

op Twitter las:

"de enige persoon die je moet verbeteren,

is de persoon die je gisteren was"

valt dat even mooi samen,

met mijn voornemen om 

na de wat humeurige toon in de

 berichten over,

geen inspiratie en ontevreden zijn,

een waar-ik blij-van-word-post

te schrijven..

want er is gewoon Zoveel,

om blij van te worden,

en in het geval dat ik de indruk heb gewekt,

dat mijn leven een tranendal is,

dat is niet zo,

maar dat terzijde..

dit weekend was ik een boekenmarkt,

hier aan de IJsselkade,

het waaide hard, en af en toe

begon het ineens te regenen,

iedereen was druk in de weer met zeilen,

en plastic om de handel droog te houden,

eigenlijk zocht ik Alice in Wonderland,

en Roodkapje boeken

maar toen zag ik een heel krat vol,

Ex Libris etiketten,

je weet wel, die je voor in je boek plakte,

met je naam erop,

jammer eigenlijk dat dat zo uit de mode 

is geraakt, want ze waren prachtig,

ook zaten er kleine bijzondere plaatjes tussen..

sommige zelfs gesigneerd,

zoals deze hierboven

de kraam werd bemand door 

2 heren van zekere leeftijd,

zeer begaan met hun handel,

en met hun klanten,

ik moest absoluut even gaan zitten,

om de bak met mooie plaatjes door te kijken,

dat moest werkelijk in alle rust 

en met aandacht gedaan worden..

dus zat ik daar langs de winderige IJssel,

plaatjes te kijken,

de een nog mooier dan de ander,

ik vond zelfs een kaartje van Middelburg,

je mag ook een bod doen, op de hele bak

zei een van de mannen,

nee nee zie ik dat word teveel,

(hoewel de verleiding groot was)

ik heb al zoveel spullen..

dan ben je dus geen Echte verzamelaar,

zei de man

mijn hele huis staat vol met boeken en dozen met plaatjes,

ik kan er zelf nog net bij,

en ik zag het meteen voor me,

de man tussen de stapels..

en ik glimlachte bij het idee,

dat iemand mij Geen verzamelaar noemde...

ik kocht de plaatjes,

kreeg het kaartje van de boekenman,

voor het geval, ik toch de hele doos wilde,

alles werd voorzichtig in een envelop gedaan

en bij het laatste plaatje

zegt de man:

ah dat is een mooie, 

het is de Toon die de muziek bepaald,

een ware levenswijsheid..

en hij heeft gelijk

natuurlijk heeft hij gelijk

C'est le ton qui fait la musique..

en elke dag opnieuw

kan je zelf bepalen hoe de muziek klinkt..