woensdag 25 april 2018

Live is tough


Het gaat het toch niet helemaal worden met de natuur 
week, gisteren kwam ik er niet aan toe om de andere
foto's die ik in gedachten had te bewerken..
Ik sloot de webwinkel (voor een paar weken) ruimde 
alles op en het schoot in mijn schouder, wat dat het is
weet ik niet precies maar het doet onwaarschijnlijk
veel zeer en ik kan me nauwelijks bewegen..
Nu heb ik al jaren verschillende bijzonder vervelende
gezondheidsklachten, waar ik het eigenlijk nooit over
heb hier, ze zijn ook alleen vervelend voor mij..
Waarschijnlijk ligt de oorzaak in een ernstig auto
ongeluk wat ik ooit had, hoewel ik niet reed.
Sindsdien heb ik chronische hoofdpijn, zie ik dubbel
(alles geprobeerd, niets aan te doen) ben ik vaak duizelig
en ga zo maar voort, akelig verhaal.
Ik wil ook op geen enkele manier 'die vrouw die altijd 
wat heeft' zijn, en ik ben die klachten niet, ik heb ze
en ik weet nu dat ik meer ben dan dat.
Ook heb ik een manier gevonden, eindelijk, om er
mee te leven en mijn bezigheden er op aan te passen.
Maar soms overvalt het me ineens, en staat alles
weer even stil, zoals nu..

Ik zeg er nu één keertje iets over, ook om anderen
die misschien met iets kampen een hart onder de 
riem te steken er is vaak wel een manier te vinden
om, met vallen en weer opstaan, er mee om te gaan,
 hoewel het een lange, lange weg is..

Live is though and so am I and you!
Ik wens je een fijne dag
-X-

15 opmerkingen:

  1. Juist mooi dat je dat deelt. 'Nobody is perfect, all of the time. We are what we are', is een tekst uit een popsong die altijd bij me is blijven hangen. Het leven golft, dus wij ook. Veel is onzichtbaar v de ander, maar delen geeft (h)erkenning, en dat kan hartstikke fijn zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat je het deelt. Dapper ook! Sterkte met die schouder, groet, Jacquelien (uit Zutphen, op vakantie in Zeeland....)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel fijn om eens van iemand anders te horen dat het leven niet altijd geweldig is. Het kan inderdaad andere helpen. Toch fijn om na al die jaren je schrijfsel te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kan het zijn dat je Niet Aangeboren Hersenletsel hebt?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee dat is niet zo, ik ben lang geleden al eens uitgebreid onderzocht door een neuroloog. dat is niet wat er uit kwam :-)

      Verwijderen
  5. Het lijkt net alsof ik het zelf schrijf... zo zeg ik het ook altijd. Ik BEN deze ziekte(s) niet maar ik heb ze en daar probeer ik zo goed mogelijk mee om te gaan en goed naar mijn lijf te luisteren.
    En inderdaad, het overvalt je als je er weer extra mee geconfronteerd wordt. En je wil er niet de hele dag mee bezig zijn maar blij zijn met wat je hebt en wat je kan!
    Heel veel sterkte met je schouder en al je klachten... Ze zijn er nu eenmaal en daar moeten we het (helaas) mee doen. Kijk naar de mooie dingen die je wel kan en wat voor mooie dingen je maakt! Alle lof voor jou!
    Dikke knuffel, Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goeiemorgenkusssxxxzzz..... Uit Zeeland!
    Net kwam de post en wat heerlijk een feestelijk pakketje met kraanvogels en meer. En dat meer maakt de extra verrassing zo leuk. Daar wil ik je heel hartelijk voor bedanken.
    Met hartegroet, TanteJo :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank je wel voor het delen! Moedig en naar voor je. En helaas ook heel herkenbaar, ik heb op mij 27ste een fietsongeluk gehad waarbij ik mijn rug heb gebroken. Na een lange revalidatie kan ik weer heel veel, maar heb ook elke dag pijn en kan ook veel niet. Ik praat er ook niet vaak over, omdat ik net als jij niet die vrouw die altijd iets heeft wil zijn. Maar het heeft wel degelijk grote invloed op mijn leven. Fijne dag, hopelijk wordt het vandaag een betere dag voor je. x Maaike

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel herkenbaar!! Dank je voor het delen!! Fijne dag verder en hoop op snel een betere schouder! Xx Gemma

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dikke kus voor jou omdat je dit deelt 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Ingrid. Heb ook mijn "makke". Heb het je ooit verteld. Door mijn Agorafobie kom ik nooit meer op straat. De tuin en mijn werkkamer zijn mijn domein. Af en toe naar de kinderen en kleinkinderen en dat vergt al heel veel. Heb gelukkig veel hobby's en daar vul ik mijn dagen mee. Heb er mee leren leven. Valt dikwijls niet mee. Wens je sterkte met je schouder. Liefs nienke

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Vervelend voor je en knap dat je je niet uit het veld laat staan door al die klachten. Dat is vast op zijn tijd lastig en dan nu die pijnlijke schouder erbij. Hopelijk gaat die pijn weer snel weg.
    Goed dat je nu even niet druk hoeft te zijn met jouw winkeltje. Dat is een zorg minder in de komende weken.

    Sterkte met je schouder en de rest, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Goed dat je het deelt. En wat lijkt het me naar om altijd klachten te hebben. Als het mij in de rug schiet, dan is het enige wat goed helpt beweging (maar geen belasting). Hopelijk knapt het gauw weer op.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Het lijkt mij moeilijk wanneer je iets mankeert waarvan je aan de buitenkant niets kunt zien. Je mag daar best iets over zeggen dan kan iemand een arm om je schouder slaan (niet de pijnlijke natuurlijke). Beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ach, dat is echt naar. Ik herken er wel veel in, heb ook een nogal krakkemikkig lijf. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, het is zoals het is en daar zullen we het mee moeten doen. En er het beste van moeten maken met dat wat er wél is. Je bent meer dan je kwaal, dat zijn wijze woorden!
    Sterkte en liefs,
    Xx Tink

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)