Signs

de eerste keer dat ik samen met Daan

een paar dagen wegging was hij een jaar of 13

we gingen naar Parijs

(ik wilde allebei mijn kinderen Parijs als eerste laten zien)

we hadden een fantastische tijd

het enige wat een verschil van mening opleverde

was dit bord, ik kocht het bij een stalletje langs de Seine

Daan vond het Echt niet kunnen...

en weigerde om het te dragen

ik vind oude reclame borden gewoon leuk

er gaat een soort hysterische vrolijkheid vanuit

zag je ooit iemand Zo sinaasappels aanprijzen ?

of zo'n gezellig pepermuntje...

vroeger bij ons in het dorp

had je ook een Végé

met een oude man in een grijze stofjas

en een vrouw bij de kassa met een gebloemd schort

zo'n winkeltje zoals je ze in Frankrijk nog wel vind

hier bestaan ze niet meer den ik..

dit bord komt uit een oude huishoudschool in Den Haag

ik kocht het op een rommelmarkt

je ziet de meisjes staan, met hun witte schorten aan

lerend hoe ze een pan

niet Zo maar Zo op het vuur moesten zetten

(giechelend en wel)

geruststellend vrolijk al deze borden

eet sinaasappels, Banania en pepermunt

zet de pan goed op het vuur

en het komt Wel goed met je

het Banania bord heeft jaren in de keuken gestaan

en is uiteindelijk op de zolder beland

Daan had misschien toch wel gelijk..