gistermiddag ruimde ik mijn kantoor op
-de kat volgt mij overal waar ik ga
zelfs als ik de was ga ophangen
dus ook als ik opruim, ze kijkt altijd met zo'n blik
van Doe iets, maar ik weet niet wat..-
het Jammere van opruimen is
dat je het steeds weer opnieuw moet doen
alles lijkt strak geregeld
en binnen no-time denk je
wanneer is Dat gebeurd?
stapels stoffen, wol in een grote kluwen in de mand,
tafel vol pennen, blaadjes, halfafgemaakte haakwerjes
laden die niet meer open kunnen
want te vol met papiertjes, kaarten...
en uiteindelijk schiet het ook Helemaal niet op
met dat opruimen
vooral de briefjes en dingetjes van de kinderen
maken dat ik steeds een mijmer-over-vroeger-pauze neem
zo vond ik een toegangskaartje voor
de Miss-Nederland verkiezing waar Judith aan meedeed
ze werd gevraagd en vond dat zo grappig
dat ze dat wel mee wilde maken..
het was een bijzonder leuke avond
de enige keer dat ik meneer de Boer in pak zag (geleend)
ik in een ding uit een vintage winkel
en voor Daan had ik zwarte schoenen gekocht
in de kringloop winkel, hij had alleen (kapotte) Allstars
(de miss-verkiezing was ook een eenmalig iets
ze had daarna Vet genoeg van dat gedoe
over haar uiterlijk..(dat is mijn meisje!)
alle hoogte( en diepte)punten
kwamen voorbij
de dag dat Daan zijn rijbewijs haalde
(ik schreef altijd een briefje voor hem als hij
s'nachts pas laat thuis kwam
ik heb geen idee of hij ze las
meer het leek zo Ongezellig als er niks lag..)
alllerlei verzamelingen kwamen weer tevoorschijn
zoals de oude kwartetten
ik gebruik ze om aan pakjes te hangen
maar ik zal nooit zoveel kadootjes kunnen geven
dat de kaartje opraken
maar elke keer als ik een vind die ik nog niet heb
neem ik het toch weer mee..
ook vond ik allerlei 'dingen'
waarvan ik dan ooit dacht dat het wel leuk zou zijn
voor een blogfoto
zoals deze vissen
en zie, toch gebruikt, uiteindelijk..
uiteindelijk lag alles weer op stapeltjes
en was mijn werktafel weer leeg
na een uur of wat kwam meneer de Boer
eens kijken wat ik toch aan het doen was
de vloer bezaaid met van alles
'wat wel weg kon'
ik keek waarschijnlijk met dezelfde Doe-iets-blik
als de kat, want
hij heeft het voor mij opgeruimd (bijzonder aardig)
Missie volbracht (tot ...)
*
wens jullie allen een opgeruimde eerste-echte-lentedag
Wat een heerlijk herkenbaar verhaal!! Het schiet misschien allemaal niet even snel op als je zou willen, maar al die mooie herinneringen had je toch zeker niet willen missen?! Ik heb ervan genoten!!
BeantwoordenVerwijderen*noflike* dag!
Petra
Hoi Ingrid, dit verhaal over opruimen is inderdaad erg herkenbaar (en leuk geschreven!). Geniet van deze lentedag! Groetjes, Leonie
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk briefje! Gelezen of niet...
BeantwoordenVerwijderenOpruimen; gelukkig kan ik me nog even verschuilen onder het mom 'ik heb het nu zo druk met tentamens en afstuderen, zodra ik tijd heb doe ik het'... want ik vind al mijn spulletjes gewoon erg leuk!
Ik wens je een zonnige en opgeruimde dag!
Wat weer een fijn blog-berichtje. Als ik ga opruimen loop ik ook altijd het gevaar om af te dwalen. Het maakt het ruimen wel stukken leuker.
BeantwoordenVerwijderenMooie spulletjes :) en je hebt een echt fotomodel daar op die eerste foto ;)
BeantwoordenVerwijderenOpgeruimd staat netjes! maar voor hoelang is bij mij altijd de vraag. De kunst van het ontploffen verstaan ze in huize ladyknit maar al te goed.
BeantwoordenVerwijderen...inderdaad herkenbaar...maar die 'mijmermomentjes' zijn stiekum ook wel lekker ook al schiet het voor geen meter op.
BeantwoordenVerwijderenfijne dag.
en gefeliciteerd met De Lente
Heerlijk, dat gemijmer over vroeger en al die fijne spulletjes die je tegen kunt komen als je op gaat ruimen!
BeantwoordenVerwijderenMooie post en fijne lente, dat zal wel lukken met zo'n opgeruimd huis!
Ik wil je even zeggen dat ik zo geniet van je blogs!
BeantwoordenVerwijderenje kan leuk schrijven en mooie plaatjes/foto's/illustraties er steeds bij.
Het opruimen..dat is bij mij ook steeds een strijd...als het voor 1 dag even netjes is, met geluk 2 dagen....dan geniet ik daar ook van ;-)
groeten, Annemieke
Ik moet altijd zo lachen om Poes. Ze kunnen je zo aankijken alsof er een wereld van verhalen achter ligt....maar alles wat ze doen is kijken. Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenAch ja ik ken het. Hoe vaak ik niet geëindigd ben op een eiland van kaarten, foto's en briefjes. Mijn oplossing... doosjes, trommeltjes, bakjes. Voor elk 'soort' een. En dan maar domweg opruimen en op een ander (later) moment er eens lekker voor gaan zitten. Wist je trouwens dat opruimen heel gezond is?! Dan toch soms ook maar een rommel maken ;-) Rozalinde
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar beeld. Zo zat ik er gisterochtend ook bij ;-). Ook de 'doe wat blik' vind ik prachtig omschreven. Onze hond beheerst die blik ook, hoewel die bij honden wat sulliger overkomt dat bij katten. Gezellige briefjes. Kortom: weer erg leuk leesvoer.
BeantwoordenVerwijderenzo herkenbaar:)
BeantwoordenVerwijderenWat herkenbaar toch...
BeantwoordenVerwijderenAlleen heb ik het opruimen even gelaten en genoten van het heerlijke weer. Opruimen ga ik pas doen als het regent..
Zeg, zijn meneer de Boer en jij ook te huur? Voor dit soort opruimklusjes?
BeantwoordenVerwijderen@ Martine, voor jou wel hoor!
BeantwoordenVerwijderenDie kat van jullie!
BeantwoordenVerwijderenElke keer als ik hem op een foto zie verschijnen moet ik glimlachen :)
heerlijk zo'n lenteopruimbui, daar heb ik dit weekend ook 'last' van ;)
Elke keer denk ik ik ga ruimen...en dan begin ik met een systeem...vaak vol vertrouwen ...dan zeg ik goed he dat heb je weer gefikst om er een week daarna achter te komen dat ik heen en weer heb geschoven en mijn spullen niet meer kan vinden ...dan start ik weer om het weer terug te zetten...dus conclusie..ik schuif heen en weer hahahahaah.maar ik blijf het net als jij toch proberen....-X-
BeantwoordenVerwijderenOpruimen, grote schoonmaak, het hoort echt bij de lente.
BeantwoordenVerwijderenIk hartje jouw kat. Wat een geweldig leuk dier.