The silver Deer..

een jaar geleden op Koninginnedag,

kwam er een vriendin bij mij langs,

ik zat Werkelijk in zak en as,

maar wij zaten heerlijk in de zon,

en wij praatten, of beter gezegd,

ik ratelde maar door en zij luisterde,

zie hield mij voor,

dat e.e.a ook wel een onverwacht Goede wending,

zou kunnen krijgen,

en dat ik echt wel de moed had, om verder te gaan..

ik hoorde haar wel,

maar ik geloofde haar niet...

gisteren kreeg ik post, een brief met een kadootje,

 een klein zilveren hertje, schreef ze

(ik vind het ook wel veel op een ezeltje lijken,

maar dan zou dit een heel ander verhaal zijn)

dus goed een hertje..

maar veel belangrijker en Mooier was de wat ze schreef..

het was een prachtig verhaal,

meer veel te lang om hier helemaal neer te typen

de meest ontroerende zin vond ik:

Dus Ingrid, in plaats van een koninklijk lintje,

stuur ik je hierbij

het Dappere Hert van Westkappel,

als teken van Goede Moed, Doorzettingsvermogen, 

en Lef voor sprongen in het Diepe..

ik zal niet beweren, absoluut niet dat ze op alle punten,

gelijk heeft, maar een en ander,

heeft wel een bijzondere goede wending gekregen

ik was zo door geroerd door haar lieve gebaar,

Resi bedankt!

en ik realiseerde me meteen dat ik absoluut,

niet de enige was, die wel een Hert van Westkappel verdiend,

dus wil ik m graag (virtueel) doorgeven

aan al die dappere vrouwen, die vallen en weer opstaan,

die de moed hebben om verder te gaan

ik wil met name, Judith, Roos, Lilalotta en Hanneke noemen,

omdat ik iets weet van hun verhaal,

maar het is Zeker ook voor al die vrouwen

wiens verhaal ik niet ken..

bij deze!

-xxx-