Eigenlijk heb ik altijd katten gehad,
als kind hadden we Bartje en Miesje,
de eerste was een dikke rode kater en Miesje..ach..
die was eens onder een brommer gekomen en sindsdien
was ze zo mak als een lammetje.
We wandelden met haar in een poppenwagentje rond,
en ze bleef gewoon liggen, echt waar..
Ook later had ik altijd wel een kat,
zo was daar mevrouw van Puffelen, hoewel ze
meestal gewoon Puffel werd genoemd,
ze leek wel een beetje op deze kat in Marrakech.
Ik was bijzonder gehecht aan Puffel en toen
zij dood ging, huilde ik tranen met tuiten,
hoewel ik niet precies weet wat tuiten zijn..
Toen de kinderen klein waren kregen we
Simba en Baloe, beide uit hetzelfde nestje.
Het was in de tijd dat ze naar Disney films keken
vandaar de namen (ze mochten er elk eentje kiezen)
Tussen Baloe en mij heeft het nooit echt geboterd,
ik weet niet precies waarom, maar ze was niet dol op mij..
Maar Simba..och..Simba, die zat soort van aan mij
vastgeplakt, ze volgde mij de hele dag.
Liep mee naar de waslijn en zat naast mij op een stoel
als ik aan mijn buro zat..
Hele gesprekken voerde ik met haar als ik
alleen thuis was, wat die kat allemaal gehoord heeft..haha.
Simba liet ik achter in Driewegen omdat ze
gewoon te oud was om mee te nemen
en ik moet zeggen dat ik het hartverscheurend vond...
Nu hebben we geen kat, het zou ook niets geweest zijn,
de laatste jaren met al die verhuizingen..
Maar soms mis ik het wel hoor, zeker als ik
hier door de week alleen thuis ben.
Nu weet ik wel dat katten niets terug zeggen,
dus ik zou net zo goed tegen een stoel kunnen praten,
maar dat voelt toch anders..:)
In Marrakech zag je overal katten, ik weet niet hoe vaak
ik wel niet ooh en aah gezegd heb
(en hallo liefje, lig je lekker in het zonnetje,
maar dat terzijde)
Ze zagen er over het algemeen goed verzorgd uit,
op een uitzondering daargelaten..
Maar ik had er dolgraag eentje meegenomen,
verstandig als ik ben (ha) deed ik dat natuurlijk niet..
Om verschillende redenen is dit geen goed moment
om een katje in huis te halen maar helemaal
kat-loos ben ik niet want
zo af en toe kom ik hier de kat van de buren tegen,
dan babbel ik wat tegen hem, soms blijft hij
geduldig zitten en luistert even, maar meestal
wandelt hij met zijn staart in de lucht verder..
Ik wens je een fijne maandag
-X-
Onze Britse Korthaar Filou verdween iets meer dan een jaar geleden en dat vind ik nog steeds supererg. Sindsdien hebben we geen katten meer.
BeantwoordenVerwijderenIk zou niet zonder mijn poezenkinders kunnen! Hier lopen 2 mooie britjes in huis ❤️ leuke blog :)
BeantwoordenVerwijderenFijne dag! Groetjes Henrike
www.eendraadjelos.blogspot.nl
Mooi verhaal...het zijn gezellige huisdieren er liggen hier al wat katjes begraven in de tuin...telkens weer verdriet...en toch denk ik vaak zou er graag nog eentje om me heen willen hebben...wie weet...
BeantwoordenVerwijderenFijne dag...
Fia
Wat een mooie foto's! En ook een mooi verhaal.
BeantwoordenVerwijderenWel fijn: die kat van de buren. Dan kun je de lusten hebben, zonder de lasten. En soms moet je gewoon een soort van verstandig zijn.... :-)
Groetjes,
Akkelien
(debreimeisjes.blogspot.nl)
Sinds ik hier woon heb ik weer een kat, heerlijk. Ze heet Bibiche. We kregen van iemand een ezel maar het paard moesten we erbij nemen. Dat paard hebben wij ook weer weggegeven, zij heette Bibiche. Toen kwam er een poes en die hebben we toen Bibiche genoemd dan miste de ezel misschien zijn paardvriendin minder...........
BeantwoordenVerwijderenIk heb er 5! Eigenlijk zouden het er 2 of hooguit 3 zullen zijn maar er bleef eentje extra achter na een nestje-iemand wilde op het laatst toch geen wegens behangkrabben en gordijnhangen haha..-en het bleek nog de makkelijkste en liefste kat..ik heb helemaal geen behangkrabbers en gordijnhangers..En er kwam een zwerver bij. Ik ben wel iets te vaak portier naar mijn zin :)
BeantwoordenVerwijderenIk klets ook wat af tegen de viervoeters in een bontje en dan maakt het ook niet uit of ik op straat loop of gewoon thuis. Op vakantie is helemaal feest want dan verstaat alleen de kat in kwestie mij! :)
BeantwoordenVerwijderenFijne maandag!
xxx
Ik snap je helemaal ... ben gek op katten en honden wij hebben hier een schat van lapjespoes Kobus heet ze ..
BeantwoordenVerwijderenMisschien komt er een tijd dat je weer een katje kan nemen ... fijne maandag ... gr. Gerd@
Hebben sinds een halfjaar een poesje die nu heerlijk zit mee te lezen...:) dol op de laptop! Vroeger thuis ook altijd poezen gehad en nu na 21 jaar ook zelf een...echt supergezellig!
BeantwoordenVerwijderenmijn kat Minneke waar ik 18 jaar bij heb mogen wonen tot ze naar de eeuwige jachtvelden ging kletste anders wel de oren van mijn hoofd ! Ik verstond er niks van en zij van wat ik zei wellicht ook niet maar we voerden ellenlange conversaties :)
BeantwoordenVerwijderenKatjes!!! Ik vind ze zo snoezig, wij hebben er ook twee :) We hadden er vijf maar eentje is een paar jaar geleden gestorven, ook zij was mijn maatje :( En twee katjes hebben we tijdens de verhuis achtergelaten, wel met toestemming. Guust was meer bij de buurman dan bij ons, zelfs binnen, omdat hij niet zo'n fan was van onze honden. Hetzelfde verhaal van Ayla, haar heb ik geplaatst in een straatje verderop, waar ze nu koningin te rijk is, ze wordt verwend en wil niet meer zo vaak naar buiten terwijl ze bij ons niet naar binnen wou omwille van de honden.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk hoor! Mijn twee jongens maken het echt gezellig thuis :) Ik kan niet zonder. Ben heel onverstandig wat dat betreft..hihi Dank voor het leuke verhaal en mooi foto's. Groetjes Lisanne
BeantwoordenVerwijderenLieve Ingrid.
BeantwoordenVerwijderenLeuk weer je poezen verhaal, Wij hebben ook altijd een poes gehad. Gezellig.
Nu begin ik er niet meer aan. Als ik de verhalen van mijn schoondochter Yzette hoor en ze verteld dat de poezen daar regelmatig met een muis, een vogeltje en zelfs met een kikker binnen wandelen dan griezel ik al.
Dan maar tegen de stoel praten.
Lieve groetjes
Nienke
Met katten heb ik eigenlijk niet zoveel. Ik ben van de honden. Voor de katten van mijn dochters zorg ik soms wel met, heel veel plezier.
BeantwoordenVerwijderenJeannine
Wat wordt ik toch altijd rustig van jouw berichtjes, ze zijn altijd zo kalmerend en vaak relativerend, heerlijk tegenwicht tegen alle ongelooflijk drukke en bijna opjagende verhalen op mijn blog. Ik ben tot nu toe een stille volger, maar als het over katten gaat raak je precies een snaar en besluit ik toch eens te reageren. Ik ben ook altijd op zoek en aan het kijken naar katten op mijn vakantie. Vaak hebben we ook een aanloopexemplaar, waar we ook verblijven, waarschijnlijk trekken we het aan! Thuis genieten we van onze lieve maar wel schuwe Lotje, die nog steeds verbaast opkijkt van haar veilige plekje in de vensterbank als we de tuin inlopen, wat doen deze mensen hier? Dat waardeer ik het meeste in katten, het zelfstandige en eigenwijze, maar gelukkig zijn ze ook superzacht en aaibaar.... Gosh, wat een lang verhaal eigenlijk over niets....
BeantwoordenVerwijderenRustige groetjes van Heidi (van de blog waar je alleen maar naar toe hoeft te gaan als je je verveelt en niet kunt kiezen wat je nu weer wilt gaan doen, daar heb ik namelijk altijd last van ) http://heidiovergaauw.blogspot.nl/
Eigenlijk kan ik me geen leven zonder katten voorstellen. Ik hou van hun onafhankelijkheid maar ook de gezelligheid die ze geven als zij dat willen. En ja, ook ik klets tegen ze, gewoon omdat ze daartoe uitnodigen als ze gezellig op schoot liggen te spinnen of 's ochtends voor me uit naar beneden rennen. Ik ben gewoon een kattenmens.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's van prachtige katten... Dank je!
BeantwoordenVerwijderenIk zou niet zonder kunnen!
BeantwoordenVerwijderenMooi je poezenverhaal, ze zijn zo eigenwijs, zo lief zo aanhankelijk zo ondeugend ze vertellen al snorrend hele verhalen in mijn oor.Ik heb in mijn leven een half jaar geen kat gehad, ik kan gewoon niet zonder, al moet ik mijn haakwerk soms wel eens rond de stoelpoten bij elkaar zoeken :)
BeantwoordenVerwijderen