Wool heaven

Al op de middelbare school was ik dol op wol,

of misschien zelfs nog wel eerder..

Ik kan me nog goed de handwerklessen herinneren

op de lagere school, fantastisch, vond ik dat,

het idee dat je van een draadje Iets kon maken..

Toen ik een jaar of 17 was kocht ik een spinnenwiel

(waar ik lang voor gespaard had) spon en verfde

mijn eigen wol, de kleuren lang zo mooi niet

als deze wol in Marrakech, meestal werd het een beetje

geelachtig want ik verfde ze met planten en uienschillen :)

Maar oh, het intens tevreden gevoel als 

de strengen hingen te drogen..

Dus toen ik plaatjes zag van Marrakech

met de prachtige gekleurde strengen wol,

wilde ik dolgraag wat van die strengen meenemen.

(vandaar de bijna lege koffer op de heen weg, haha)

Dus wij gingen op zoek, er stond in het boekje 

dat er een wolververs souk was, we liepen mee

met iemand op straat die ons de weg wel even zou wijzen

 Aangekomen bij een ververij werd ons zo opdringerig

 duidelijk gemaakt dat we iets moesten kopen, 

dat het bijzonder ongemakkelijk was.

Het was een goede les: als je met iemand meeloopt,

of de weg laat wijzen moet daar iets tegen over staan..

Uiteindelijk konden we weg komen en we 

hebben daarna niemand meer wat gevraagd..

Daarna vroeg ik het in het pension, 

Ank, de eigenaresse, wist wel een wolwinkel,

verborgen ergens op een binnenplaats

die niet toeristisch was, ze bracht ons erheen

(en nee, haha, ze wilde er niets voor terug ;)

kris kras door de kleine straatjes,

we hadden het zelf nooit gevonden.

En oh.. zoiets zag ik nog nooit, een prachtig gebouw,

vol met balen wol, waar je maar kijken kon.

Ik zocht een hele berg strengen uit, die nog werden

afgewogen met van die koperen gewichten..

Bij elkaar bijna 3 kilo voor nog geen 16 euro..

Je mag wel zeggen dat ik even in de wol-hemel was..

Ik was zo enthousiast over de wol dat mijn fantasie

op hol sloeg..ik overwoog om een hele baal

naar Nederland te laten verschepen en het hier 

te gaan verkopen, serieus..;)

P. zei, zoals altijd met wel wild plan ik ook bedenk,

dan doe je dat toch, maar had geen idee hoe ik dat

aan had moeten pakken en liet het hele idee varen.

(Ik bedoel maar, stel je voor dat hier ineens een 

vrachtwagen komt voorrijden met een bestelling

voor mij, de hele baal hier op de stoep zet en dan..)

Dus ik laat het voorlopig maar even bij

mijn blije koffer vol met strengen in de prachtigste kleuren.

Ik weet nog niet wat ik er van ga maken,

de wol is vrij ruw, dus niet geschikt voor een trui of zoiets.

Maar ik ben al blij genoeg met de strengen

die hier ophangen en net als vroeger

geven ze mij dat fijne tevreden gevoel, zoveel draad

waar ik uiteindelijk Iets van kan maken,

magisch toch?

Ik wens je een kleurrijke dag

-X-