Daily life...

Zo af en toe kijk ik naar het nieuws,

en oh wat een ellende, ik vraag me soms af

waarom ik eigenlijk kijk, want ik weet eigenlijk 

helemaal niet wat ik aan moet met die informatie.

Zo hoorde ik gisteren over de piloot in de kooi,

en dat beeld haakte zich vast in mijn hoofd..

zo'n duistere en kwaadaardige daad.

Ik was er ontdaan van en ik probeerde mijn gedachten

te ordenen, maar ik kom er niet helemaal uit,

dit allemaal is werkelijk Buitencategorie Verdrietig..

En terwijl ik daar zo, zittend op de bank,

in mijn eigen kleine veilige cocon zat,

voelde ik een lichte neiging mij terug te trekken

nooit meer naar het nieuws te kijken,

de wereld buiten te sluiten en mij enkel nog

omringen met mooie dingen en lieve mensen..

Maar toen was daar ineens het beeld van de mensen 

die ik zag in Marokko..

Wat mij het meeste trof was dat, ondanks het feit,

dat hun leefomstandigheden zo anders zijn,

het op de een of andere manier zo hetzelfde was..

Ze zijn op weg, omdat ze aan het werk zijn

of om een praatje te gaan maken met de buurman,

de was wordt opgehangen, kinderen spelen,

er zitten wat vrouwen te kletsen terwijl ze thee drinken..

iemand loopt met een bos takken op zijn rug,

omdat de kachel vanavond moet branden en er worden

boodschappen gedaan op de markt.

Zijn de meeste mensen niet gewoon bezig 

om de boel gaande te houden en heeft een ieder

niet dezelfde kleine wensen..?

Zoals een huis, iemand om lief en leed 

mee te delen, dat het goed gaat met je kinderen

en een zekere mate van welvaart en welbevinden..

Dat is het beeld wat ik vast ga houden,

al die mensen die gewoon bezig zijn en hetzelfde 

willen en voelen als jij en ik.

Dat er vreselijke dingen gebeuren is iets wat 

ik moeilijk kan plaatsen en ik al helemaal 

niets aan kan doen..wat zou ik kunnen doen?

Het enige wat ik kan doen, denk ik,

is mijn eigen mini-universum draaiende te houden

en Goed te doen waar ik kan..

Net als al die andere ontelbaar vele anderen

overal op de wereld, die geen enkel kwaad in de zin hebben..

Oh my, dit is een ingewikkeld verhaal,

ik weet ook niet of ik mijn punt

duidelijk heb kunnen maken, ik hoop het..

Ik was ook helemaal niet van plan er hier iets 

over te zeggen, maar het raakt me steeds weer 

als ik het nieuws hoor en zie..

Ik wens je een fijne dag

en misschien een moment om even stil te staan

bij de mooie dingen in je leven..

(dat hoeft niet hoor, het is zomaar een ideetje :)

-X-