Oooh echt, hartelijk bedankt voor alle aanmoedigingen,
aardige woorden en het geloof in mijn kunnen, hier op
Facebook en Instagram, echt heel erg fijn..
Gisteren ging ik vol vertrouwen op weg, ik had er zin in
en ik hoopte natuurlijk op een goede afloop, ook nam ik me
voor stevig in mijn roze gympen (die ik voor de gelegenheid
aan trok om lichtvoetig op pad te gaan) te blijven staan.
Ik ken mezelf goed genoeg dat ik nogal schrikachtig ben
voor mensen die heel zelfverzekerd zijn en
voor mijn gevoel weinig ruimte laten voor een ander...
En ah jee, het gesprek was nog niet halverwege en ik
voelde aan alles dat de luiken bij mij dicht gingen, ik
ging volledig op blanco, ik ging nog even naar het toilet
om mijzelf bijeen te rapen, maar dat lukte niet..
Ik had het gevoel dat de poten langzaam maar zeker
onder mijn stoel vandaan werden gezaagd en je
begrijpt natuurlijk al dat het niet met een plan
afgelopen is, in ieder geval niet in deze vorm..
Dus ik was gisteren even totaal uit het lood geslagen,
hoewel ik mezelf geen keiharde verwijten heb gemaakt,
het is gegaan zoals het gegaan is en nu is het zaak
dit allemaal achter me te laten, er lering uit te trekken..
Dus ik zet mijn stoel weer rechtop, ik leg er een kussentje
op, zodat ik comfortabel zit, ik zal een dagje de dingen,
de dingen laten, naar buiten staren, proberen mijzelf
weer te hervinden en de stukken van het idee weer
aan elkaar te lijmen..
Stop, breath, cry if you must, dat is ongeveer de volgorde,
hoewel ik niet moest huilen, maar het scheelde niet veel..
Vandaag ben ik in de Stop fase en als ik weer kan ademen
ga ik weer verder waar ik gebleven was, ik zie je dan :-)
Ik wens je een fijne dag
-X-
Wat jammer voor je, je had zulke positieve verwachtingen!
BeantwoordenVerwijderenNiet huilen, de zon schijnt en het voorjaar ruikt heerlijk.
Veel sterkte...Manon
Balen!!!!! Lekker koffie frinken vandaag in de tuin op je bankje en morgen is er weer een dag.
BeantwoordenVerwijderenHè gets, dat was even een zware domper op jouw, vast weer leuke, plannetje. Hoofd op en gaan voor plan B. Ben eigenlijk best benieuwd wat je allemaal weer had bedacht�� Heb het idee dat jouw hoofd altijd vol zit met creatieve ideeën.
BeantwoordenVerwijderenMisschien kan je plan in een andere vorm doorgaan.....Ik vind je moedig dat je er wel vor gegaan bent. Hoeveel mensen hebben ideeën en plannen, maar proberen het niet. Sterkte voor vandaag, morgen weer nieuwe kansen
BeantwoordenVerwijderenAch wat ontzettend jammer! Je had zo'n goede moed. Probeer dat goede gevoel dat je van te voren had weer terug te halen. Laat alles even bezinken en probeer het opnieuw. Weet je wel: if at first you don't succeed, try, try, try again.
BeantwoordenVerwijderenHoude de moed erin. ( heela, hola... ;) )
BeantwoordenVerwijderenVolgende keer beter. Sterkte en petje af voor het proberen
Ach, wat jammer dat het gesprek zó teleurstellend is verlopen. Ik hoop dat je de scherven van je uiteengespatte plan bij elkaar kunt vegen, ze in een doosje in de kast kunt zetten om ze later eens weer aan elkaar te lijmen. Of, als dat je beter lijkt, ze in de prullenbak te gooien en er afscheid van te nemen.
BeantwoordenVerwijderenHoe dan ook: neem je tijd. Jij komt er wel weer bovenop. Er zijn genoeg mensen die wel in jouw plannen geloven, dat weet ik zeker! X
Gelukkig schijnt de zon, nu je jezelf even op stop hebt gezet.
BeantwoordenVerwijderenIk ben in het plannetjes bedenk stadium en met plannetje naar buiten vind ik zo eng. En op de een of andere manier helpt het te lezen dat dat ook mis kan gaan. Omdat ik me dan weer realiseer dat het niet het eind van de wereld is...
BeantwoordenVerwijderenLieve, dappere Ingrid, wat kan het leven je toch ferm in het gezicht meppen hè?? Jammer dat het zo moeilijk ging tijdens het gesprek. Ik denk dat ik me een beetje kan inbeelden hoe het voelt om in stukjes uiteen te vallen. Ik vind zelf 'het omgaan met andere mensen' één van de moeilijkste dingen in het leven. Sommige mensen 'buldozeren' je gewoon helemaal plat en dan blijf je verdwaasd achter. Wat had ik je graag een dikke knuffel gegeven toen je jezelf probeerde bijeen te vegen. Maar hé...alle emoties horen bij het leven. Ook de lastige! Gewoon erdoorheen want je leert er elke keer toch iets uit, niet? Ik ben alleszins een grote fan van al jouw boeken en plannetjes :-) Jij neemt de tijd voor het kleine en langzame in het leven en dat is uniek. Blijf vooral wie je bent. Je hebt meer fans dan je denkt hoor ;-)
BeantwoordenVerwijderenNog een schepje of 10 goede moed voor jou en we zien jou wel weer verschijnen als je er klaar voor bent.
Groetjes,
Tiny
Jammer voor dit moment. Misschien denk je later wel dat het maar goed is dat die nu zo gelopen is, je weet maar nooit! En je had nog een plan B, toch?
BeantwoordenVerwijderenEven op adem komen en dan weer HUP :-)
Groetjes,
Akkelien
Wat ontzettend jammer zeg! Ik heb nog zo aan je gedacht! Hopelijk gaat plan B wel lukken en heb je vandaag toch een fijne dag gehad! Dikke knuffel, Ester
BeantwoordenVerwijderenHallo Ingrid, het boek Denk als een kunstenaar van Will Gompertz is voor mij een inspiratiebron. �� Groet, Mariët
BeantwoordenVerwijderenOp naar PLAN B! En wat een mooie, toepasselijke foto's. Sterkte! En veel succes! Groetjes, Laurien
BeantwoordenVerwijderenIk vind je nu al dapper! 💪🏻 En zo fijn dat je schrijft hoe het is en niet alleen mooi weer speelt, een verademing! (Al hopen we natuurlijk allemaal op mooi zonnig lenteweer 🌞)
BeantwoordenVerwijderen