Eenzaamheidsstraat

In het Belgische dorp Kapellen vlakbij de Nederlandse

grens, staat aan de weg dit bord, elke keer dat we er

langs reden moest ik glimlachen en uiteindelijk nam

ik een keer een foto, gewoon uit de auto..

Elke keer vroeg ik me af wie dat nu verzonnen had en

zag ik een keurige en ietwat saaie ambtenaar voor me,

achter zijn bureau in een kantoortje wat wel een raampje

heeft maar hij kon net niet naar buiten kijken..

Zijn taak was het verzinnen van nieuwe namen voor

nieuwe straten, plantsoenen en pleinen.

Meestal koos hij iets veiligs, met bloemen ofzo; de 

Tulpstraat, of bomen; het Kastanjeplantsoen, maar op
een dag kon hij werkelijk niets meer verzinnen, het

enige woord dat bij hem opkwam was eenzaamheid..

Nu was hij niet zo van het uiten van gevoelens, maar 

sinds zijn vrouw hem had verlaten, totaal onverwachts

op een mooie vond in Mei, misschien juist vanwege

het ontbreken van de passie en gevoelens, voelde hij

zich alleen en eenzaam..

Dus toen hij een aanvraag voor een nieuwe straatnaam

op zijn bureau kreeg, was dat het enige waar hij op kwam,

en zo gebeurde het dat dit bord geplaatst werd..

Hoe het met de arme man is afgelopen vertelt het

verhaal niet, haha, maar ik mag graag denken dat 

hij uiteindelijk het geluk vond bij de koffiejuffrouw

en dat ze samen een huisje betrokken in de 

Eenzaamheidsstraat, nummer 7..

Ik wens je een fijne dag

-X-