vrijdag 25 september 2020

Blaadjes


Van de week veegde ik de blaadjes op het stoepje hier
achter op het plaatje op een hoop en gooide ze in de tuin.
Terwijl ik dat deed dacht ik dat het eigenlijk een zinloze
handeling was omdat er nog vele zouden volgen, van de
hazelaar die er staat en de grote rode beuk van de buren..
Toch veegde ik monter verder en terwijl ik dat deed dacht
ik aan de eindeloze reeks handelingen die je elke dag moet
doen om het verval tegen te gaan..
Tandenpoetsen, wassen, stofzuigen, de afwas, de planten
water geven, de vuilnis weggooien, toilet schoonmaken,
wasbakken poetsen, matjes uitkloppen, in beweging blijven,
 vaak je handen wassen, nu veel vaker dan eerst.
Elke dag weer nieuwe zorgen waarvoor je in je hoofd
een soort van oplossing voor moet zoeken, totdat je
denkt; ach nu ja, we zien wel, steeds weer opnieuw..


 En ik vroeg me af, toen ik alle blaadjes in de tuin 
kieperde wat er zou gebeuren als je dat alles 
niet meer zou doen, als je de boel, de boel zou laten.
Binnen no time zou alles verwaarloosd zijn; het stof 
zou zich ophopen in de hoeken van de kamer, de afwas
zou torenhoog op het aanrecht staan, de vuilnis zou zich
opstapelen, eerst in de hoeken later zou je er niet meer
overheen kunnen stappen, je zou er, binnen afzienbare
tijd uitzien en ruiken als een zwerver en uit je huis worden
geplukt na een melding van de buren dat het zo toch
echt niet langer gaat, oh haha..
Ik weet niet wat er zou gebeuren als je je zorgen de vrije
loop zou laten en geen oplossingen meer bedenkt, misschien
zou je hoofd wel groeien om steeds meer ruimte te maken ;-)

Ik dacht ook nog, terwijl ik nog steeds met die blaadjes
in de weer was of het anders zou zijn als het altijd maandag
zou zijn (of dinsdag), dat niet elke 24 uur alles opnieuw
zou beginnen, maar ook dat zou geen oplossing zijn.

De volgende dag keek ik door het keukenraam naar het 
stoepje, en ja hoor, evenveel blaadjes als de dag ervoor,
Die moet ik straks even opvegen, dacht ik, en met goede
moed begon ik eraan, net als met de rest van de dagelijkse
lijst tegen het verval, het is een strijd die je niet gaat winnen
maar ik kan op zijn minst proberen het enigszins 
in de hand te houden..dus ik begon te vegen..

Ik wens je een fijn wekend,
-X-

4 opmerkingen:

  1. Een mooie gedachte om even bij stil te staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik probeer het ook weleens even allemaal te laten, maar binnen no time ga ik me ergeren en het toch weer opruimen. Herfstbladeren zijn als ze droog zijn wel prachtig om te zien. En ja die blaadjes van jou ben ik stikjaloers op, wou dat ik het kon. Prachtig laat die maar mooi op die schaal liggen en geniet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oooh.. prachtige blogpost.. Dankje! <3

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo waar ... sommige handelingen lijken zinloos of van korte duur nuttig ... maar ze gaan verval tegen. Je omschrijft het mooi!
    De gebreide blaadjes zijn prachtig. Niet wegvegen hoor. Laat ze maar mooi wezen op het leuke bord.
    Goed weekend!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)