donderdag 5 november 2020

Het woud in


 Nu kijk ik 's avonds nooit naar het nieuws, om een zekere
kalmte te bewaren voor het naar bed gaan, het zou 
zich vast kunnen haken in mijn gedachten, waardoor ik
de hele nacht, of tenminste de halve lig te tobben..
Maar een paar avonden geleden hoorde ik helicopters en 
zoveel sirenes dat ik toch dacht ik kijk even want dat is wel
erg veel ongewoon tumult, en ik las iets over een aanslag 
hier echt vlakbij, in de binnenstad.
Ik appte even naar mijn zoon Daan en hij vond al smel
meer informatie op de Oostenrijkse media, toen was het 
wel gedaan met de rust natuurlijk, door alle geluiden buiten
en door het volgen van het vreslijke nieuws.
Onnodig te zeggen dat het wel een tijdje duurde voordat 
ik sliep, zoveel vragen spookte door mijn hoofd, met name
waarom en wat bezielt die mensen, zoveel haat..
Daar kreeg ik natuurlijk geen antwoord op en uiteindelijk
viel ik in slaap, de volgende dag moesten wij binnen
blijven en de hele dag was ik wat onrustig.
In wat voor een wereld groeit mijn kleinzoon en (natuurlijk
alle andere kinderen) op, waar gaat het heen, kan ik er iets 
aan doen, moeten we het nemen zoals het komt en een soort
gevoel van vrede in onszelf vinden (meest waarschijnlijk)
Dus ik mediteerde, deed wat yoga, ijsbeerde wat door het
appartement (dat kan, het is nogal groot) luisterde muziek
en breide de ene rij na de andere..

Ik voelde een sterke neiging om Roodkapje maar achterna
te lopen, het woud in en nooit meer terug te komen,
maar ik begrijp dat dat de oplosing niet is, ik ben er nog
niet helemaal uit wat dan wel...

Ik wens je een fijne dag, kalmte en wijsheid.
-X-

12 opmerkingen:

  1. Ik dacht nog aan je toen ik hoorde over alle ellende in Wenen. Op zoek naar rust daar en dan toch weer door onrust overvallen worden. Sterkte en hoop dat je niet te ver het bos in gaat want dan eet de wolf je op!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, wat is het dan akelig dichtbij...
    Sterkte, houd moed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In al die narigheid zijn er ook mooie berichten. Laten we ons daar aan vasthouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toen ik erover hoorde, dacht ik direct aan jou. Dacht je daar veiliger te zitten (ivm Corona) komt er iets anders bedreigend op je pad. Hou je haaks!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jasses, ja, vreselijke berichten van zoveel kanten ....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat ontzettend beangstigend om dit van zo dichtbij mee te maken... Wees maar even heel lief voor jezelf en geniet van je gezin en de kleine dingen. X

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou Ingrid dat kan ik me voorstellen. Wij dachten ook meteen waar gaat dit heen? Maar ik moest ook meteen aan jou denken en je zoon daar, terwijl ik je niet eens ken. Gelukkig gezond en ik hoop niet teveel angst erbij. We moeten met zijn allen door.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel naar zulke dingen. Ik dacht direct aan jou toen ik het nieuws hoorde.
    Dat doet ons des te meer beseffen dat we moeten genieten van kleine lichtpuntjes in ons leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel wat mensen waaronder ik zullen als eerste aan jou gedacht hebben. Veilig in Wenen denk je dan. Vreselijk hoe de wereld zich ontwikkelt. Ik vrees dat Roodkapje achterna gaan ook niet de oplossing biedt. Daar kom je ook wolven tegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. I never watch the news at night as well, a good night's sleep is a precious thing. What a beautiful blog you have.
    Amalia
    xo

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Ingrid, dwalen in het bos kan zo troostend zijn! Maar ik hoop dat je niet te ver wegdwaalt.... Kom je langzaam weer deze kant op? Samen is ook een goede remedie tegen angstig nieuws

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve creatieve Ingrid,
    ik wil je zeggen dat ik je mis. Ik hoop dat het goed gaat met je.
    Lieve groet,
    Mariet

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)