maandag 3 november 2014

My secret garden


Hier achter het huisje ligt een prachtige tuin,
zo'n tuin die je helemaal niet verwacht
als je hier voor op de dijk staat..
Het is natuurlijk helemaal niet mijn tuin,
maar van mijn broer en schoonzus,
maar ik kijk er wel op uit, en ik mag er
wel gebruik van maken..


Het is een beetje geheimzinnige tuin,
misschien komt dat omdat er overal, hier achter,
hele grote bomen staan, zoals een hele grote oude beuk
in de tuin van de buren, waardoor het zonlicht
altijd gefilterd is..


In de tuin staat een bankje, een heel bijzonder bankje,
dat is namelijk het bankje waar ik P
voor het eerst in levende lijve sprak..
Ik zie ons nog zo zitten, samen..
(misschien een perfecte locatie voor het jawoord enzo?
dan hoef ik ook geen bijzonder jurk aan,
maar kan ik gewoon mijn gebloemde schort
en klompen aandoen, haha)


Als het weer het toelaat drink ik elke ochtend
koffie in de tuin, vaak loop ik daarna een klein rondje
door de tuin.
Ik breng wat restjes groenten naar de kippen
die dan vaak goedkeurend tegen elkaar 
beginnen te kakelen, zo van: kijk eens,
tomaten, ik ben dol op tomaten jij?
De andere kakelt dan instemmend..
Ik hang de was op, omdat het huisje zo klein is
past er nergens een wasdroger, noch een wasrek,
dus ik ben blij met de waslijnen
(hoe dat in de winter moet, dat weet ik nog niet..:)


Tijdens dat kleine rondje zie ik elke keer
het beeld staan uit mijn tuin in Driewegen.
Ik gaf het aan mijn broer toen ik daar wegging
want ik dacht niet ooit nog een tuin te hebben..
En elke keer dat ik het zie vind ik het geruststellend
op de een of andere manier, 
ik zie het als een klein monumentje voor de gedachte
dat het wel goed komt, als je vertrouwen hebt.
(en je bereid bent de lange weg af te leggen..)


Ja, ik ben heel gelukkig met de geheime tuin
achter het huisje, ook al is die niet de mijne

En als je goed kijkt, maar dan moet je 
echt stil zitten en heel opmerkzaam zijn,
kan je heel af en toe, wel eens een kabouter 
door de tuin zien kuieren, maar als je dan
met je ogen knippert, is hij weg..
en vraag je je af of je hem nu echt..;)

Ik wens je een fijne dag
-X-

13 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijk begin van mijn maandag. Dank je wel voor je verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn herfstverhaaltje, dank! ik wens jou ook een fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi stukje heb je weer gemaakt!
    Fijne dag voor jou, warme groet, Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Ingrid
    Wat een prachtig verhaal weer. Zo fijn dat je je zo gelukkig voelt.
    Lieve groet
    Nienke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een heerlijk verhaal om mijn week mee te beginnen! DANKJE!
    liefs
    Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een heerlijk sfeervol verhaal, ik ga dadelijk ook eens met deze gedachten door mijn tuintje dwalen, en misschien, heel misschien zie ik dan ook wel ....... :) :)
    Een hele fijne dag. groetjes Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heerlijk toch dat alles weer op zijn plek valt en je/jullie zo'n magisch tuintje ter beschikking hebben. Oh ben toch wel heel benieuwd hoe je dat dan in de winter gaat doen ;), maar och daar zal vast wel een oplossing voor aandienen. En oh dat romantische bankje waar jullie elkaar hebben leren kennen zou perfekt zijn! Warme groetjes van Susan

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Leuk! En de kabouters genieten net als jij van een stil en geheimzinnig plekje.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heerlijk zo'n tuintje, met je klompen en je schort, lekker dromen...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een leuke tuin en je beeldje is prachtig. En een tuinkabouter tegen komen, wat een geluk :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Anoesjka van Zanten4 november 2014 om 11:43

    Mooi geschreven! Vooral over het beeldje, dat het allemaal wel goed komt, vertrouwen houden en bereid zijn de lange weg af te gaan. Herkenbaar! Op de 1 of andere manier voel ik zo niet helemaal alleen. Dank je wel voor je mooie tekst.

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)