Flower garden..

Toen ik dit weekend wat bloemetjes plukte

uit de tuin (wat niet mijn tuin is)

dacht ik ondertussen na over een gesprek 

wat ik had met P, niet zo lang daarvoor..

Wij hadden het over plannen en wensen voor

de toekomst, dat klinkt nogal gewichtig

maar dat was het eigenlijk helemaal niet...

Wij hebben beide een totaal verschillende manier 

van denken, dat weet ik natuurlijk al lang,

maar na dit gesprek was het me ineens helemaal helder.

Hij gaat uit van overvloed, ik van tekort,

hij ziet overal een mogelijkheid in, ik zie 

meteen de bezwaren en wat er niet (meer) kan.

Als zich iets voordoet begin ik altijd meteen

met alle problemen te benoemen, hij begint

onmiddellijk in oplossingen te denken.

Als ik iets wil, ga ik meteen omstandig uitleggen

waarom dat allemaal niet mogelijk is, hij 

vindt dat je zo hoog mogelijk moet inzetten,

en gewoon kan proberen te bereiken wat je wenst..

Daar dacht ik zo over na, toen ik deze bloemetjes 

fotografeerde en ik voelde ineens heel duidelijk,

dat ik mezelf vaak ongelofelijk in de weg zit,

met al mijn gedachten, ik zet zelf steeds 

een denkbeeldig hek neer om mijn tuintje..

Ik hoef ik het alleen maar open te doen,

(eigenlijk zet P. het elke keer al voor me op een kiertje)

naar buiten te wandelen en de mogelijkheden die overal

 zijn, net als de bloemen in overvloed zijn te plukken..

Ik wens je een fijne dag,

en natuurlijk een prachtig veld vol bloemen :-)

-X-