Reasons to be cheerful (last one for now)

Dit weekend ga ik mijn koffer inpakken, ik heb zelfs

al wat kleren gestreken (heel bijzonder ;-) omdat wij

dinsdagochtend in alle vroegte naar Turkije vertrekken..

Het was oorspronkelijk bedoeld als vakantie, maar

later sloop het idee er in dat ik, als ik daar dan toch ben,

ook wel wat kan fotograferen voor mijn nieuwe boek.

Eerst vliegen we naar Dalaman, in het zuidwesten,

daar huren we een auto en rijden naar de kust, waar 

we een pension boekten aan zee.

Ik kocht zelfs een badpak, ik had er al een jaar of 10,

geen meer, ik ben niet zo'n zwemmer..

(ik zie er uit als een oma uit de jaren 50 met dat ding,

maar ach, niemand kent mij daar, haha)

Vervolgens zullen wij na een week een binnenlandse vlucht

nemen naar Instanbul (dat moest ik gewoon even zeggen,

van die binnenlandse vlucht, ik nam er nog nooit eentje,

en het klinkt op de een of andere manier zo Echt..)

Daar was ik al een paar keer eerder, de foto's 

bij dit bericht zijn daar ooit genomen..

Na een week nemen we nog een boot naar Bursa,

paar dagen later varen we weer terug en vliegen naar huis.

Nu zou ik natuurlijk kunnen zeggen dat ik er als 

een berg tegenop zie, ik ben helemaal geen reiziger,

noch ben ik speciaal dol op avonturen, maar dat past

helemaal niet in de Opgewekte Redenen week.

Ik heb er ook zin in tegelijkertijd, het is een soort rare

mix van gedachten en gevoelens..

Dus in plaats van dat ik bedenk wat er allemaal mis kan gaan,

denk ik aan alle Prettige dingen die zo'n reis met zich meebrengt..

Het is lekker weer daar weer, ik ga in zee zwemmen,

met mijn idiote badpak aan (en er niets om geven)

of misschien alleen met mijn tenen in het water wiebelen..

Het eten is er fantastisch, misschien kan ik wel een 

ezel aaien en aardige mensen ontmoeten.

We zullen de binnenlandse vlucht niet missen,

thee drinken aan de Bosporus, naar de markt gaan,

bijzondere dingen zien en samen zijn..

Ik ga gewoon heel veel mooie foto's maken

(ik kocht speciaal een fototas die niet op een fototas

lijkt, zodat ik mijn camera altijd op de pak heb)

en als ik terugkom (pff ;-) zal ik mooie verhalen,

kunnen vertellen, aah redenen genoeg om 

die berg gewoon op te wandelen en te genieten

Ik neem mijn laptop mee, vanwege het opslaan 

van de foto's en al, en misschien heb ik zelfs wel

ergens wifi, zodat ik hier verslag kan doen uit de verre..

(en oh, als je goed kijkt, glimlacht deze kat, zie je het?)

Nog even samenvattend over deze Opgewekte week,

het ging best lekker, al zeg ik het zelf, misschien moet

ik het eens vaker doen.

Maar ik wil tot slot toch nog even een relativerend woord

spreken over al deze blije dingen.. ik denk dat het helemaal

niet erg is om af en toe eens fijn te somberen

(je waardeert de vrolijke dingen daarna ook weer meer )

en mocht ik weer eens verzeilen in het eindeloze getob,

dan zal ik denken aan de volgende woorden:

(die ik op Pinterest vond)

Stop

Breathe

Cry if you must

Ik zeg er dan nog achteraan: en ga weer verder!

Ik wens je hele mooie dagen, je ziet hier wel weer

een bericht verschijnen, heel veel liefs!

-X-

Ach vergeet ik het bijna van de kaartjes;

als jullie je adres willen mailen, dank je:

Angelique, Moon, Esther, Janny, Lizet, Evelien,

Kristel, Chateligne, Maartje en  Bertiebo..