Storm

Het waren onstuimige paasdagen, het kleine

huisje stond te wapperen in de wind en de

paaseieren rolden door de tuin heen.

Ik ben dol op weer wat je kan horen, de wind

die om het huis giert, regen die tikt op de ramen en

het rommelen van een onweersbui in de verte..

Misschien heeft het iets te maken met mijn

jeugd (en de jaren daarna) in Zeeland..

Niets voelde zo veilig en fijn als in bed liggen

terwijl er buiten een storm bulderde...

Ik ging ook altijd even aan de zee kijken,

als het stormde, naar de wilde zee, tegen de 

wind in lopen net zolang tot het je teveel werd

en dan omdraaien..en ineens de wind in rug, heerlijk.

Wij gingen dit weekend even kijken net buiten de stad,

waar je het slechte weer prachtig aan zag komen,

enorme buien dreven het land binnen..

Het land lag er prachtig bij, op ons inspectie-rondje,

maar dat doet het eigenlijk altijd..

Nu ben ik door die mooie storm, de paasdagen enzo,

helemaal vergeten aandacht te besteden aan het feit

dat mijn blog deze dagen 6 jaar bestaat..

Kan je dat geloven, zo lang, het ene bericht na het

andere, soms stormde het hier, soms tranen met tuiten

(oh, het woord tuiten, geweldig, hoewel ik 

geen idee heb wat het zijn..)

Vaak was het bewolkt, maar altijd piepte de zon

er weer tussendoor en klaarde het weer op..

Zes jaar lang een blog schrijven is eigenlijk

een soort weervrouw zijn, je vertelt zo ongeveer

dagelijks wat de barometer aangeeft..

Ik wens je een fijne dag

-X-