Warme wantjes

De laatste weken zit ik helemaal in de wantjes,

je zou ze ook wanten kunnen noemen maar

eigenlijk zijn het maar halve wanten, ik heb ze graag zo,

het is hier vaak niet koud genoeg voor hele wanten.

Ik haakte er vele nadat ik eindeloos bezig geweest 

ben met het perfectioneren van het patroon.

Naast de gelukte stapel heb ik ook een berg

mislukte wantjes, met fouten er in of de wol was net

op aan het einde het tweede wantje, zal je altijd

zien en van de meeste wol heb ik zomaar 1 bolletje..

Na het haken moest alles natuurlijk afgekant

worden, dat is zo'n klusje wat ik altijd uitstel,

dus ik werkte draadjes weg, honderden draadjes..

Als je er eenmaal aan begint valt het best wel mee,

maar dat is, zoals gisteren al vastgesteld hier, vaak zo.

(even tussendoor, heel hartelijk bedankt voor alle

leuke reacties op het Hup bericht, echt heel fijn.

het was overigens helemaal niet mijn bedoeling 

iemand aan te sporen om wat dan ook te gaan doen,

noch geef ik ooit ongevraagde adviezen, laat staan 

dat ik zou zeggen wat iemand moet doen, 

het was een persoonlijke ervaring :-)

Maar de wantjes, na alle losse eindjes, naaide ik er

nog een kleine labeltjes in, zodat je weet wat wat de 

achterkant is, er staat No Iron op, gewoon een grapje,

en een bandje van stof eromheen omdat dat gewoon

net wat gezelliger staat als je ze ontvangt..

Op de een of andere manier ben ik het beste in het 

verzinnen van eindeloos durende dingen, ik hou 

er blijkbaar van, van het bezig zijn, van het 

proces van het maken..

Enfin, nadat ik alle wantjes fotografeerde, dit zijn de

handen van Guusje, mijn charmante nichtje en

buurmeisje, zo schattig, die restjes blauwe nagellak,

kunnen ze vanochtend eindelijk online in mijn webshop.

En nu maar hopen dat ze hun weg vinden en ach ja,

mocht dat niet zo zijn, dan heb ik voor elke gelegenheid

een passende kleur, de komende winter..

Ik wens je een hele fijne dag

-X-