vrijdag 4 september 2020

Stoeltjes


 Al ergen in Juni, zette ik haalde ik twee stoeltjes
uit de kelder, voor mijn kleinzoon Timo, als hij zou
komen, dat zou nog weken duren, maar ik dacht 
als ik ze vast neerzet, dan gaat het vast door, het bezoek
aan Nederland van mijn zoon en zijn vriendin..
Met al die code oranjes, geel enzovoort was het een tijd
onzeker maar op een dag konden ze dan toch vertrekken..
Eerst deden zij Zeeland aan, waar nog familie woont, onder
andere de overgootmoeder van Timo, heel bijzonder.

Maar toen was dan eindelijk de dag daar dat ze hier in 
Amsterdam waren, aan het einde van de straat nog wel
waar zij een huis huurden voor een week, ik fietste er heen
en zag hun auto staan, dat vond ik al geweldig..

We hadden een fijne week, we wandelden, ik speelde 
met Timo, we aten bij elkaar en we konden eindelijk 
eens even bijkletsen, in het echt is dat toch anders 
dan aan de telefoon, maar het het allerleukste, echt 
het allerleukste vond ik toch wel dat ik zomaar
langs kon gaan voor een kopje koffie en om even 
bij Timo te zijn (oh, echt het allerliefste jongetje) 

Nu zijn ze natuurlijk allang weer terug in Wenen en 
elke keer als door de straat fiets waar ze logeerden
kijk ik onwillekeurig of ik toch hun auto niet zie staan..

Timo heeft overigens geen seconde op één van de 
stoeltjes gezeten, ik was helemaal vergeten dat jongetjes 
van 15 maanden het veel te druk hebben met de
wereld ontdekken.

Ik wens je een goed weekend
-X-

10 opmerkingen:

  1. Schattig, die stoeltjes, en Timo zal vast nog wel eens op ze gaan zitten of klimmen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat zal dat een fijne week geweest zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heerlijk om de kleine man even zo dicht in de buurt te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een fijn verhaal om te lezen.
    Dat je toch even uitkijkt naar hun auto kan ik me helemaal voorstellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een fijne herinneringen hebben jullie kunnen maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als dat potlood ‘ normaal’ is , zijn de stoeltjes wel heel klein ! : )

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hij zal zeker met die mooie bus gespeeld hebben. Leuk een weekje met je kleinkind in dezelfde straat wonen. Ik hoop voor jou dat ze dat snel weer doen. Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig verhaal en wat voel ik met je mee.
    X

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat fijn dat ze ondanks corona toch konden komen en wat leuk dan in een huis vlakbij. Het valt vast niet mee om lange afstand oma te zijn. Staan de stoeltjes er nog?

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)