zondag 13 september 2020

Televisie


Laatst stuurde mijn zoon mij een appje met deze foto's,
ze zijn natuurlijk geen wonder van schoonheid
(zoals de foto's op blogs en Instagram tegenwoordig 
allemaal lijken te zijn; sprookjeswerelden)
maar ik kreeg wel meteen een verhaal in mijn hoofd.
Hij vond de oude televisie doos op zolder van het 
appartementencomplex in Wenen waar ik regelmatig mag 
logeren, het is van de tante van zijn vriendin en hij 
doet daar onderhoudswerkzaamheden.
De doos is van een Weens televisiemerk wat allang niet
meer bestaat en ik stel me zo voor dat er ergens in dat 
complex nog een appartement is wat nooit is veranderd
sinds, laten we zeggen de jaren zestig ofzo.
Dat daar een, inmiddels oude, vrouw woont die alles
 gelaten heeft zoals het is en niet zo goed ter been is
en enkel even naar de Billa (supermarkt) in de straat 
loopt om haar boodschapjes en verder gewoon thuis is.
(de trap op lopen valt haar zwaar inmiddels)
Ze heeft wel een hondje, zo'n kleintje met een geruit dekje
aan, waar ze tegen praat en ze kijkt natuurlijk televisie..


 Precies, die oude televisie die ze in de jaren zestig kocht,
in de tijd dat het een bijzonderheid was, ineens kon
je zomaar op een scherm de wereld inkijken..
Ze heeft nog steeds twee zenders waar ze kijkt naar 
spelshows, natuurprogramma's en soms wat sport.
Niet naar het nieuws, daar is ze al lang geleden mee gestopt,
 ze heeft natuurlijk ook geen internet, waarom zou ze..
Dus de mevrouw denkt dat het goed gaat met de wereld,
zij is in zalige onwetendheid over de dingen

In ieder geval heeft zij geen idee van alle zorgen
in de wereld, behalve die van haar zelf,
zoals pijn in haar rug, of dat de televisie
het niet zo goed doet af en toe, maar een flinke
klap er op doet wonderen, echt waar..

Daar dacht ik allemaal aan toen ik de foto's van de 
doos kreeg en als ik nu weer eens in Wenen ben,
in dat appartementencomplex, ga ik toch eens goed
opletten of ik niet ergens een geheim deurtje kan vinden
van de flat waar alles is zoals het was of misschien
zie ik eens een vrouwtje met een hondje met een 
geruit dekje bij de Billa en dan zal ik denken; ah, 
dat is de mevrouw van de televisie en even naar haar
knikken en gruß Gott zeggen, want dat zeggen ze
nu eenmaal in Wenen...

Ik wens je een fijne dag
-X-

10 opmerkingen:

  1. Beelden uit een andere tijd, mooi! En je verhaal tovert een grote glimlach op mijn gezicht. Ik wens je mooie dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heerlijk dat zo'n gewoon stukje karton zo'n mooi verhaal tevoorschijn tovert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijk verhaal is dit weer! Fijne zondag!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een lief nostalgisch verhaal! Ik luister om in slaap te vallen een aflevering van ‘Toen was geluk heel gewoon’. De afleveringen duren een minuut of twintig, maar ik hoor nooit het einde......

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijk verhaal om te lezen!
    Mooi zo'n vondst.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als jij begint te vertellen, tover je een glimlach op mijn gezicht en gaat er in mijn hoofd een klein deurtje open e hop...ik ben in een andere wereld en zie alles zo helder voor me afspelen...heel je verhaal! Je bent een geboren vertelster! Bedankt voor het mooie verhaal en stiekem zou ik wel dat vrouwtje willen zijn...lijkt me heerlijk, niet alles weten wat er in de wereld gebeurt...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heerlijk om je fantasie zo de vrije loop te laten bij het zien van een bijzondere foto. Ik ga weer vrolijk verder met mijn dag.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vast zo'n tv zoals hier in de kringloopwinkel staat en waar ik elke keer verliefd naar kijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik hou van jouw fantasie! Ik moet mezelf er ook eens wat vaker in laten gaan ;). Het maakt alles mooier toch?
    Fijne dag!
    Liefs Ivon

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)