Souvenir

 De deur waarboven 'souvenir' stond was dicht, toen ik

daar langs wandelde in Wenen, dit was bij een metro

stationnetje dus ik weet ook niet zeker wat er te 

halen was bij het loketje achter deze deur..

Ik stel me zo voor dat er een mannetje zou zitten 

(als de deur open zou zijn) met een grijze stofjas en een

geruite pet op, waar je kaarten van Wenen kan kopen,

voor een ieder die de weg helemaal kwijt was.

Hij wil je ook nog wel helpen om je pad weer te vinden,

vouwt de kaart open en tekent kruisjes op te kaart

en kleine pijltjes, zodat je weer verder kan.

Er zijn ook van die ouderwetste postkaarten die veel te 

fel gekleurd zijn en altijd wat blauwachtig met foto's 

van de stad en met Liebe Gruße aus Wien er op.

Het mannetje vraagt altijd waar je vandaan komt 

en schrijft dat in een schriftje, zo heeft hij een 

hele lijst van landen en steden waar hij nooit was.

Ook zouden er wat van die sneeuwbollen staan op

het ouderwetste toonbankje, waar dan een met de hand

geschreven  kaartje bij staat met 'niet aankomen'.

Dat helpt natuurlijk helemaal niet want niemand 

kan de verleiding weerstaan om er toch eentje te

 pakken, ermee te schudden en dan kijkt hoe

de sneeuw door de bol heen dwarrelt..

Het mannetje vindt het allemaal best, hij heeft ze zien

gaan en komen, al die mensen, al die gezichten, maar

stiekem is hij blij dat zijn loketje even gesloten is.

(ik vond het wel jammer, ik was graag even binnen gelopen)

Zo heeft hij de tijd om de boel eens aan te vegen en zelf

door de stad te wandelen langs alle attracties, parken en

paleizen te wandelen die op de postkaarten staan die

hij altijd verkoopt, zonder kaart natuurlijk want na de

talloze malen dat hij een verdwaalde toerist de weg wees,

kent hij de stad op zijn (oude) duimpje.

Ik wens je een fijne dag

-X-