One of Those days

er zijn van die dagen,

dat je beneden komt,

kijkt naar de afwas op het aanrecht van de vorige avond,

en bedenkt wat er allemaal nog moet,

en plotseling is het enige wat je nog wil,

is gewoon Weggaan,

je roze mand inpakken

een fladderende jurk en roze klompen aantrekken,

en je mee laten meevoeren

op de koude Noordenwind,

ergens naar een onbekende bestemming 

in het warme zuiden..

een bosje rozen achterlaten,

voor een ieder die je liefhebt,

met de boodschap,

ik hou Vreselijk veel van je,

maar nu ben ik er gewoon even niet,

ik kom echt wel terug,

maar ik weet gewoon niet wanneer..

en je wil tijdens de reis 

deze muziek luisteren,

en je gedachten de vrije loop laten..

maar dat doe je Natuurlijk niet,

al was het maar 

omdat je een hekel hebt aan afwas op het aanrecht,

omdat je helemaal geen roze klompen hebt,

omdat er vanavond iemand op je wacht met het eten,

omdat de Noordenwind van alles meevoert,

maar absoluut geen melancholische vrouwen,

in zomerjurken..

maar er zijn van die dagen...