Al jaren droom ik van een huisje op het platteland,
en dan het allerliefst in Frankrijk..
Ik heb altijd gedacht dat gaat er van komen...later..
bij wijze van een soort beloning van al het geploeter,
harde werk, verwerken van teleurstellingen,
het bijstellen van plannen en ga zo maar voort.
Maar ik realiseer me steeds meer dat het nu later is,
en wat meer is dat dat huisje er nooit gaat komen.
Met mijn wiebelige inkomen kan ik er geen
in Nederland kopen en in Frankrijk staan
wel bouwvalletjes te koop die ik nog wel
zou kunnen betalen, ik heb jaren gespaard,
mijzelf van alles ontzegd, zuinig geleefd,
allemaal voor het grote plan..
of zoals ik het zelf dacht; de grote beloning..
Maar alleen een bouwval is niet genoeg,
daar komen zoveel kosten bij, dak repareren,
nieuwe keuken, elektriciteit en weet ik het allemaal
meer, dat het onbetaalbaar wordt.
Toch speur ik elke dag het internet af, een half uurtje
na het eten, bekijk ik foto's, mail naar makelaars,
stuur linkjes door naar mijn zoon Daan.
Zo van; wat denk je van deze, meestal komt hij dan
met een ontnuchterende opsomming van de kosten,
waardoor de gedachte van dat huis
als een zeepbel uit elkaar spat..
Een keer was ik heel dichtbij maar nu denk ik
misschien is het maar goed dat het niet door is gegaan,
wie weet wat ik allemaal tegen was gekomen
en had ik nu tot aan mijn nek in de schulden gezeten..
Toch ben ik nog niet bereid het helemaal los
te laten, hoewel dat punt steeds dichter bij komt.
De grootste teleurstelling is eigenlijk dat er
helemaal geen pot goud aan het einde van de
regenboog ligt, er komt geen magisch-later-moment
dat alles vergeven en vergeten is, en dat ik
helemaal tevreden met alles in mijn Franse huisje
taarten ga bakken en in mijn moestuintje zal werken..
Toch blijf ik naar huisjes op het platteland kijken
want ook al zal ik er in echt nooit in wonen,
een half uurtje per dag kan ik het wel in gedachten..
Ik wens je een heel goed weekend
en mocht je toevallig weten van een betaalbaar
huisje te huur of te koop laat mij het dan even weten
(dan kan ik daar in mijn hoofd even in wonen ;-)
-X-
Wat is dat leuk!
BeantwoordenVerwijderenKids naar school......kom net thuis vna een rondje hardlopen en zit nu met een lekker bordje yoghurt even jouw blog te lezen ☺.
Wij dromen met je mee!!
Niet dagelijks, wel bijna ieder weekend ☺.
Wat zou een mens zijn zonder dromen?
Dromen nu van een vouwwagen kopen....zodat we na een heleboel!! ellende/ziekte, volgend jaar de draad van kamperen weer kunnen oppakken.
In Frankrijk.......☺
Heel goed weekend toegewenst!
Lieve groet, Caroline.
Lieve Ingrid
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal weer. Blijf maar lekker dromen. Als we geen wensen meer hadden zou het ook erg saai zijn. Wie weet komt het er ooit nog van.
Fijne dag
Liefs Nienke
Blijven dromen hoor!
BeantwoordenVerwijderenJa van zo'n huisje droom ik ook. Zo'n huisje waarin het leven klein en de vrijheid groot is. En waar je naar toe kunt wanneer je wilt. Heerlijk, ik deel je droom!
BeantwoordenVerwijderenEen fijne dag, Madeleine
Het zou mooi zijn, moest jouw droom realiteit worden.
BeantwoordenVerwijderenEn ik droom nog wat verder mee : doorheen het jaar worden er creatieve week-workshops georganiseerd. Zo kunnen wij ook meegenieten van jouw droom (en die een beetje mee helpen afbetalen).
Zo'n huisje of droom is waarschijnlijk het mooiste als het een droom blijft. Klinkt ontnuchterend maar meestal is dat wel zo. Lekker blijven dromen, doen wel waarschijnlijk allemaal...
BeantwoordenVerwijderenJe hebt zo'n rijke fantasie waaruit al je mooie ideeën ontstaan daar kan geen pot goud tegenop. Maar dat huisje... ik snap wel dat je dat niet helemaal los kan laten. Wie weet word je binnenkort ontdekt door een Franse uitgever en dan gaat het onderhandelen beginnen :)
BeantwoordenVerwijderenSucces en een fijne dag! X
Ik droom van ene bio-plukboerderij-theehuis-boekenwinkel-...ding. Gaat er ook nooit van komen wegens veel te duur. Eerst was dat niet fijn maar ondertussen geniet ik van dromen over mijn droom en kleine dingen verwezenlijken die in de buurt komen. Bvb een courgette kweken op ons koertje...Mss moet jij het ook zo zien, als een mooie droom die je dagen kleur geeft maar meer niet?
BeantwoordenVerwijderenWij hebben onze droom waar gemaakt en als je die creatieve workshops nou bij ons gaat geven kan je meedromen;-)
BeantwoordenVerwijderenZulke dromen zijn toch onbetaalbaar ;-) Heerlijk verder dromen, je weet maar nooit!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien
Ik heb daar zelf ook lang over nagedacht en zelfs al zou het bij ons wel kunnen, we hebben toch geopteerd om het niet te doen omdat tussen droom en daad niet alleen veel praktische bezwaren liggen maar ook veel praktische beslommeringen.
BeantwoordenVerwijderenOns alternatief : de caravan ! We staan op plaatsen waar werkelijk niemand een bouwvergunning zou krijgen ! We genieten van de natuur. Misschien een idee ?
Mijn vriendin heeft het wel gedaan, dat huisje in Frankrijk en ondanks alle dingen die ze is tegen gekomen weet ik zeker dat ze tegen je zou zeggen, gewoon doen! Voor haar is het grote genieten begonnen. XX Esther
BeantwoordenVerwijderenHmmm, wat is dat toch met ons? Dromen, durven?, doen? Pffttt
BeantwoordenVerwijderenWe delen dezelfde droom. Elke keer als ik in Frankrijk ben zie genoeg huisjes. Ik maak ook altijd foto's en zelfs foto's van de telefoonnummers van de makelaars. Ik heb nog nooit gebeld! Fijn weekend.
BeantwoordenVerwijderenWe delen dezelfde droom. Elke keer als ik in Frankrijk ben zie genoeg huisjes. Ik maak ook altijd foto's en zelfs foto's van de telefoonnummers van de makelaars. Ik heb nog nooit gebeld! Fijn weekend.
BeantwoordenVerwijderenIk snap je droom. Ik heb hem ook al heel lang ... Gehad ...... Ook voor mij geen huisje maar een huisje op wielen ( lees buscampertje) komt dichterbij. Daarmee hoop ik op plekken van mijn dromen te komen met een koffer vol wolletjes en patroontjes in mijn hoofd
BeantwoordenVerwijderenHet is al goed zoals het is, heb ik geleerd bij mindfulness... maar dromen is altijd fijn, soort hypnose toch?
BeantwoordenVerwijderen