Storm

Nu heb ik in al die jaren dat ik blogberichten schrijf, 

al bijna 10 jaar, niet te geloven, toch, eigenlijk nooit

geschreven over grote thema's als politiek en wat er 

zoal gebeurt in de wereld, ik heb wel over veel dingen

een mening, natuurlijk, maar ik vind dit niet de

plaats om die hier de wereld in te gooien.

Het voegt niets toe, denk ik, een ieder kan zijn mening

zelf vormen zonder dat ik daar iets over zeg, in een

gesprek vind ik dat wat anders omdat je dan direct 

op elkaar kunt reageren, en woorden kunnen als ze 

getypt staan ook verkeerd gelezen worden. 

Zelf heb ik helaas de ervaring dat een jarenlange 

vriendschap met een paar app berichten die van beide

zijden niet verkeerd bedoeld waren, maar wel zo werden

gelezen, om zeep is geholpen en sindsdien ben ik nog 

voorzichtiger met mijn woorden, het is belangrijk om

 ze zorgvuldig te kiezen zonder iemand te kwetsen..

Voordat ik aan dit bericht begon dacht ik ik ga eens iets

zeggen over de situatie die ontstaan is door het virus,

maar gaandeweg het typen van dit bericht, wordt het

mij duidelijk dat ik er, in zijn algemeenheid, weinig

toe te voegen heb aan de storm van berichten..

Wel kan ik iets zeggen over mijn persoonlijke gedachten

en gevoel, wat heen en weer springt van een lichte paniek

naar ach nu ja we moeten het maar nemen zoals het komt,

en dat wappert dan zo de hele dag heen en weer..

Ook heb ik wat extra boodschappen gedaan, ik heb normaal

maar voorraad voor een dag of wat maar ik moet de neiging

bedwingen om niet alle tasjes vol te laden, ik probeer

uit alle macht een soort van kalmte te behouden.

Dat lukt soms wel en soms niet, ik vind het voornamelijk

akelig dat een deel van mijn familie zo ver uit elkaar woont,

mijn zoon, vriendin en mijn kleinzoon in Wenen en mijn zus

woont in Barcelona, liever zou ik nu iedereen bij elkaar hebben.

Enfin, het zijn bijzondere tijden en we kunnen alleen maar 

afwachten (en natuurlijk alle richtlijnen die worden 

aangegeven volgen) in de tussentijd ben ik voornamelijk

thuis, wandel ik mijn dagelijkse ommetje en handwerk ik.

Niets zo geruststellend en kalmerend als een eindeloos

handwerkproject, de ene steek na de andere, na een rij

de volgende, en nog eentje..

Ik wens je een goed weekend en ik hoop dat je een 

plek kunt vinden in de luwte van deze deze storm.

-X-