vrijdag 13 maart 2020

Storm


Nu heb ik in al die jaren dat ik blogberichten schrijf, 
al bijna 10 jaar, niet te geloven, toch, eigenlijk nooit
geschreven over grote thema's als politiek en wat er 
zoal gebeurt in de wereld, ik heb wel over veel dingen
een mening, natuurlijk, maar ik vind dit niet de
plaats om die hier de wereld in te gooien.
Het voegt niets toe, denk ik, een ieder kan zijn mening
zelf vormen zonder dat ik daar iets over zeg, in een
gesprek vind ik dat wat anders omdat je dan direct 
op elkaar kunt reageren, en woorden kunnen als ze 
getypt staan ook verkeerd gelezen worden. 


Zelf heb ik helaas de ervaring dat een jarenlange 
vriendschap met een paar app berichten die van beide
zijden niet verkeerd bedoeld waren, maar wel zo werden
gelezen, om zeep is geholpen en sindsdien ben ik nog 
voorzichtiger met mijn woorden, het is belangrijk om
 ze zorgvuldig te kiezen zonder iemand te kwetsen..
Voordat ik aan dit bericht begon dacht ik ik ga eens iets
zeggen over de situatie die ontstaan is door het virus,
maar gaandeweg het typen van dit bericht, wordt het
mij duidelijk dat ik er, in zijn algemeenheid, weinig
toe te voegen heb aan de storm van berichten..


Wel kan ik iets zeggen over mijn persoonlijke gedachten
en gevoel, wat heen en weer springt van een lichte paniek
naar ach nu ja we moeten het maar nemen zoals het komt,
en dat wappert dan zo de hele dag heen en weer..
Ook heb ik wat extra boodschappen gedaan, ik heb normaal
maar voorraad voor een dag of wat maar ik moet de neiging
bedwingen om niet alle tasjes vol te laden, ik probeer
uit alle macht een soort van kalmte te behouden.
Dat lukt soms wel en soms niet, ik vind het voornamelijk
akelig dat een deel van mijn familie zo ver uit elkaar woont,
mijn zoon, vriendin en mijn kleinzoon in Wenen en mijn zus
woont in Barcelona, liever zou ik nu iedereen bij elkaar hebben.

Enfin, het zijn bijzondere tijden en we kunnen alleen maar 
afwachten (en natuurlijk alle richtlijnen die worden 
aangegeven volgen) in de tussentijd ben ik voornamelijk
thuis, wandel ik mijn dagelijkse ommetje en handwerk ik.
Niets zo geruststellend en kalmerend als een eindeloos
handwerkproject, de ene steek na de andere, na een rij
de volgende, en nog eentje..

Ik wens je een goed weekend en ik hoop dat je een 
plek kunt vinden in de luwte van deze deze storm.

-X-

8 opmerkingen:

  1. Vreemde tijden waarin we rust moeten proberen te bewaren

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat schrijf je goed, over het weinig toe te voegen hebben. Laten we onze eigen eilandjes van rust en vrede creëren en blijven omzien naar hen die dat nodig hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi weer gezegd. Gewoon afwachten en geen paniek. Richtlijnen zijn duidelijk genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Inderdaad geen paniek zaaien en gewoon het gezonde verstand gebruiken. En lekker veel breien. Wens je een fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik wil wel eens weten hoe je zo een mooi handvat maakt! Hoe doe ik dat zelf?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jij hebt een mooie bijdrage aan de chaos, Ingrid. Je geeft ons wat te lezen, en een eenvoudig handwerkje erbij, waar je niet allerlei bijzonders uit de winkel voor nodig hebt. Misschien vinden we ook écht eens de tijd nu, om een tasje te haken...(hint, hint ;))Hou je haaks !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooie woorden van jou.
    Keep calm ... en vooral blijven breien en wandelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh, ik blog ook al tien jaar. Het kost me wel steeds meer moeite om er tijd voor vrij te maken. Ik zou zeggen blog en fröbel maar lekker verder. Zo nu en dan lees ik je blog berichten en ze maken me altijd blij. Dankjewel Ingrid voor al tien jaar leesplezier!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)