About houses and feeling at home..

Vannacht kon ik niet slapen, dat kan je zo wel eens hebben,

ik was blijkbaar nog niet uitgedacht..

Eerst stel ik me dan altijd allerlei plekken voor waar ik

op dat moment Niet zou willen zijn, zodat ik dankbaar 

ben dat ik in mijn eigen bed lig, zoals in een donker woud,

met een tentje op de richel van een berg, dat soort dingen..

Dat hielp niet, dus ik dacht misschien kan ik beter

aan leuke dingen denken, zoals Franse huizen..

Onwillekeurig begon ik huizen te tellen waarin ik ooit

gewoond had (een soort variant op schaapjes)

Tegen de tijd dat ik bij de 30 was vond ik het wel genoeg,

ik kreeg het gevoel dat ik een zwerver was :-)

Daarna dacht ik aan alle fijne Franse huizen die wij zagen..

(even voor de duidelijkheid, deze knapperd 

is mijn dochter Judith en niet ik, haha)

En oh wat een mooie huizen zagen wij, te koop, te huur,

met dak en zonder (niet praktisch, zo heb ik begrepen)

We keken bij ramen met plaatjes van huizen

(letterlijk en figuurlijk) van makelaars, gluurden

naar binnen als er ergens een bordje te koop stond.

En bedachten wat je daar dan zou moeten doen,

een vakantie is leuk, maar wonen is een ander verhaal.

Dus we hadden het over haakworkshops, een handel

in tweedehands dingen, je kan het zo gek niet verzinnen

of het is wel langsgekomen..

Het dwingt je natuurlijk tot de vraag, maar waarom zou

het daar anders zijn dan hier, waarom zou je 

die dingen daar wel doen en niet hier en vooral

wat is de definitie van jezelf ergens thuis en fijn voelen?

Dat kwam zo ongeveer neer op de mensen om je heen

en je veilig voelen op een fijne plak.

Daarnaast las ik in het boek De maakbaarheid van het geluk

van Sonja Lyubomirsky (aanrader!) over een onderzoek

dat je na ongeveer na 6 weken gewend ben aan een verandering,

in positieve of negatieve zin, en dat je dan alweer verlangt

naar het volgende droombeeld in je gedachten..

Zoiets als; als ik een huis in Frankrijk heb, ga ik

appeltaarten bakken en zal ik tevreden zijn etc..

Niet dus, misschien wel even, maar uiteindelijk vindt

je het daar ook weer gewoon..

(de term hiervoor is Hedonistische adaptatie, ik zou 

zeggen lees het boek eens, heel verhelderend..)

Er was genoeg om over na te denken vannacht,

en met de soort van conclusie dat als ik het Hier en Nu

niet kan vinden het niet erg realistisch is om te denken

dat dat Ergens anders wel het geval zal zijn

(je neemt jezelf en al je bagage tenslotte altijd mee)

Neemt niet weg het feit dat ik toch dolgraag een huisje

in Frankrijk zou hebben (en nee, niet aan een donker weggetje)

Misschien moet ik inzetten op een tweede huisje

als ik dan om de 6 weken hier en daar woon,

blijf ik de hele tijd blij en tevreden ;-)

Moet ik nog wel even een bestseller maken, oh ha,

daar wordt aan gewerkt, maar ik denk zomaar dat dat niet....

Eerst ga ik maar eens koffie drinken om wakker te worden

en misschien moet ik maar eens een appeltaart bakken,

dat zou ik, als ik in Frankrijk zou wonen,

tenslotte ook doen..

Fijne dag

-X-