donderdag 3 september 2015

About houses and feeling at home..


Vannacht kon ik niet slapen, dat kan je zo wel eens hebben,
ik was blijkbaar nog niet uitgedacht..
Eerst stel ik me dan altijd allerlei plekken voor waar ik
op dat moment Niet zou willen zijn, zodat ik dankbaar 
ben dat ik in mijn eigen bed lig, zoals in een donker woud,
met een tentje op de richel van een berg, dat soort dingen..
Dat hielp niet, dus ik dacht misschien kan ik beter
aan leuke dingen denken, zoals Franse huizen..
Onwillekeurig begon ik huizen te tellen waarin ik ooit
gewoond had (een soort variant op schaapjes)
Tegen de tijd dat ik bij de 30 was vond ik het wel genoeg,
ik kreeg het gevoel dat ik een zwerver was :-)


Daarna dacht ik aan alle fijne Franse huizen die wij zagen..
(even voor de duidelijkheid, deze knapperd 
is mijn dochter Judith en niet ik, haha)
En oh wat een mooie huizen zagen wij, te koop, te huur,
met dak en zonder (niet praktisch, zo heb ik begrepen)
We keken bij ramen met plaatjes van huizen
(letterlijk en figuurlijk) van makelaars, gluurden
naar binnen als er ergens een bordje te koop stond.



En bedachten wat je daar dan zou moeten doen,
een vakantie is leuk, maar wonen is een ander verhaal.
Dus we hadden het over haakworkshops, een handel
in tweedehands dingen, je kan het zo gek niet verzinnen
of het is wel langsgekomen..
Het dwingt je natuurlijk tot de vraag, maar waarom zou
het daar anders zijn dan hier, waarom zou je 
die dingen daar wel doen en niet hier en vooral
wat is de definitie van jezelf ergens thuis en fijn voelen?
Dat kwam zo ongeveer neer op de mensen om je heen
en je veilig voelen op een fijne plak.
Daarnaast las ik in het boek De maakbaarheid van het geluk
van Sonja Lyubomirsky (aanrader!) over een onderzoek
dat je na ongeveer na 6 weken gewend ben aan een verandering,
in positieve of negatieve zin, en dat je dan alweer verlangt
naar het volgende droombeeld in je gedachten..
Zoiets als; als ik een huis in Frankrijk heb, ga ik
appeltaarten bakken en zal ik tevreden zijn etc..
Niet dus, misschien wel even, maar uiteindelijk vindt
je het daar ook weer gewoon..
(de term hiervoor is Hedonistische adaptatie, ik zou 
zeggen lees het boek eens, heel verhelderend..)


Er was genoeg om over na te denken vannacht,
en met de soort van conclusie dat als ik het Hier en Nu
niet kan vinden het niet erg realistisch is om te denken
dat dat Ergens anders wel het geval zal zijn
(je neemt jezelf en al je bagage tenslotte altijd mee)
Neemt niet weg het feit dat ik toch dolgraag een huisje
in Frankrijk zou hebben (en nee, niet aan een donker weggetje)
Misschien moet ik inzetten op een tweede huisje
als ik dan om de 6 weken hier en daar woon,
blijf ik de hele tijd blij en tevreden ;-)
Moet ik nog wel even een bestseller maken, oh ha,
daar wordt aan gewerkt, maar ik denk zomaar dat dat niet....

Eerst ga ik maar eens koffie drinken om wakker te worden
en misschien moet ik maar eens een appeltaart bakken,
dat zou ik, als ik in Frankrijk zou wonen,
tenslotte ook doen..

Fijne dag
-X-

13 opmerkingen:

  1. Helemaal gelijk heb je, het leven in Frankrijk van alle dag is ook heel gewoon hoor, boodschappen, de dokter, de tandarts, bah het regent weer enz........ En een tweede huisje betekent heeeeeeel vaak van ned naar Frankrijk rijden en weer terug en weer heen en weer terug.
    Doen hoor als je het graag wilt want het leven is Frankrijk is wel heerlijk en ik ben hier heel gelukkig .

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waar je ook bent, je moet er zelf iets van maken. En de gewone gang van de dag komt overal op enig moment langs. Niets mis mee, als je daarin de kleine geluksmomentjes ziet of zelf creëert.

    Ik wens je vannacht een zorgeloze nacht toe in diepe rust. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Hopelijk ook met iets meer zon, want het regent hier pijpenstelen.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk Ingrid om zo te mijmeren over een huisje in Frankrijk! Dan heb je je slapeloze uurtjes toch prettig besteed. Zo luchtig denk ik er nu maar over als ik eens niet kan slapen. Dat werkt voor mij beter dan krampachtig proberen toch te slapen. Ik ben nog wel onder de indruk van jullie avontuur in het huisje in Frankrijk (brrrr), gelukkig is het allemaal goed afgelopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is altijd fijn om wensen te hebben. Ik droom vaak van mijn wens en vroeg of laat komt het uit. Geniet van je appeltaart en doe net als de Fransen (en Spanjaarden en zo) even een siësta. Fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Laat die boeken maar komen, ik koop ze wel :)
    En je hebt gelijk, je moet er hier en nu wat van maken he. Succes! En geniet van de taart!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Ingrid, ik vond vandaag ineens jouw bloghuisje, en daar ben ik blij mee! Groetjes van Ingrid.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat heerlijk geschreven weer. Ik zie je al met open ogen in bed liggen, starend naar het plafond en dan alles voorbij komen in je hoofd. Maar ik denk dat je wel gelijk hebt...je bent niet leuker, gezelliger, slanker of met een mooier interieur als je ergens anders woont. Je moet het doen met wie je bent en wat je hebt. Ben je ontevreden moet je er zelf wat aan doen.
    Blijf je volgen en lezen. Misschien toch eens dat 2e hands boekwinkeltje beginnen? <3

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat je überhaupt nog in slaap gevallen bent ;)
    Mocht je ooit naar Frankrijk vertrekken dan je boeken graag wel ook in Nederland blijven uitgeven. En wie weet word je kleurboek wel een bestseller. Ik ga hem in ieder geval vast reserveren bij de boekhandel in Tiel

    BeantwoordenVerwijderen
  9. je neemt jezelf altijd mee he :) leuk die tekeningetjes in de foto's! ik ga dat boek es onthouden, dankjewel.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een mooie huisjes, kan goed voorstellen dat je daarbij wegdroomt....ben je uiteindelijk nog in slaap gevallen ? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ha ha...ja in Frankrijk wordt t ook vanzelf gewoon �� al duurde dit bij mij wel iets langer dan 6 wkn. Tja en a die losse foto's die ik toch echt in zou plakken in Fr ( in Ned had ik t nl veel te druk voor ) zitten na 3 jr nog steeds in die doos..ik geloof dat ik weet wat ik ga doen dit weekend ��

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Fijn weekend en gr uit Frankrijk Mirjam
    Zag dat ik m'n naamwas vergeten in bovenstaande bericht ��

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Nu ga ik toch nog reageren na heeeel lang. Op het moment dat jij dit schreef zat ik net twee weken in Zweden. Dat verhaaltje over 'normaal' dat heb ik heel vaak te horen gekregen. voor mijn emigratie. We zullen zien, dacht ik dan. Mijn theorie is namelijk anders. Natuurlijk neem je jezelf mee, moet je het zelf maken blabla, maar wat als het 'nieuwe normaal' nu eenmaal beter bij je past dan het 'normaal' dat er was. Nu bijna 6 maanden na mijn vertrek uit Nederland kan ik zeggen dat dat voor mij het geval is. Hoe het in de toekomst is...? Misschien moet ik maar jaarlijks bij je stukje terugkomen ;-) Helena

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)