A storm, a birthday & a mini give-away

Het was natuurlijk met name het weekend van De storm,

in 100 jaar was het niet zo tekeer gegaan in de zomer.

(misschien daarvoor wel eens maar dat is door 

niemand opgetekend of opgenoteerd zoals wij

hier wel eens voor de grap zeggen, maar dat is geen woord)

Dus de meeste tijd bracht ik door in mijn huisje

verscholen in het groen midden in de stad.

Het hele huisje stond te wapperen in de wind en de 

takken vlogen door de lucht maar ik vond het heerlijk..

(even los van de ellende die er ook door veroorzaakt is)

Ik hou wel van bijzonder weer en zeker 

weer wat je kunt horen, zoals het gieren 

van de wind en het tikken van de regen tegen de ramen..

(misschien iets met een jeugd in Zeeland?)

De schade hier viel erg mee, behalve wat grote takken

op de dijk en wat omgewaaide planten in de tuin,

is alles weer zoals het was..

Ook deze bijzondere roos staat nog steeds hier achter

in de tuin van mijn broer, hij nam hem een jaar of 20 geleden 

mee uit mijn tuin in Ovezande, waar hij het niet goed deed.

Het is nog steeds een onooglijk plantje, met zomaar

 een bloem per jaar, maar een doorzetter is het wel..

Gisteren was mijn zoon jarig, ook al woont hij al jaren

niet meer thuis het is toch een soort van melancholische dag..

Ik denk onwillekeurig altijd in uren terug, toen ging

ik naar het ziekenhuis, toen dit, toen dat, alles van die dag

staat in mij geheugen gegrift, ook omdat alles niet

echt voorspoedig verliep, hij werd te vroeg geboren,

en werd later op die dag per ambulance overgebracht 

naar een kinder IC in Rotterdam..

Uiteindelijk is alles helemaal goed gekomen

en is hij nu een beer van een vent (wel een hele lieve beer)

Van de week was hij even hier om de foto van 

de cover van mijn nieuwe boek te bewerken, zo fijn..
(op de foto, zijn visitekaartje, genummerd en gesigneerd :-)

(over een maand gaat hij definitief naar Wenen verhuizen,

ook dat hele idee droeg bij aan mijn melancholie..

loslaten, Ingrid, loslaten..)

Ik zou hem natuurlijk het liefst zo'n speldje

op zijn schouder speldje, zoals ik zag in Turkije bij

kleine kinderen, om het boze oog af te wenden,

maar dat zou wat merkwaardig zijn bij een volwassen man,

denk je niet (oh haha, zie je het voor je?)

Mocht je ook die neiging voelen bij degenen die je lief zijn,

ik heb hier nog 4 van die speldjes liggen, die ik wel 

wil weggeven (om bij te dragen aan het welzijn van wie dan ook)

Laat even een reactie achter als je er eentje wil ontvangen,

en misschien wil je mij wel laten weten

bij wie je het op zou willen spelden..

Ik wens je een hele goede week

-X-