Als het weer het toelaat (en dat doet het de laatste tijd)
drink ik vroeg in de ochtend altijd koffie buiten.
Dat is zo ongeveer het eerste wat ik doe nadat ik
naar beneden ben gesjokt (ik ben niet zo goed in ochtenden)
Dan zit ik een tijdje buiten, kijk even op de thermometer
(vanochtend was het 16 graden) en naar de lucht
(bewolkt en het regent een paar spetters, vandaag)
Vervolgens denk ik een beetje aan mijn blog en
over het algemeen komt er wel iets langsdrijven waarvan
ik denk, aah ja daar ga ik vandaag iets over zeggen,
het is een beetje zoals de wind waait waait mijn blog..
Meestal zit ik daar alleen een beetje te mijmeren
maar toen ik vanochtend aan de verhalen van gisteren dacht,
had ik het gevoel dat jullie allemaal een beetje
koffie met mij meedronken, wat leuk is dat zeg,
al die dromen en verhalen, dank jullie wel..
Ik heb ze allemaal gelezen, sommige grappig,
andere ontroerend, kleine verlangens en grote dromen..
Als ik een grote tuin had zou ik jullie allemaal
uitnodigen en samen rond het kampvuur verhalen vertellen..
Soms ben ik enorm aan het foeteren over
de social media en dat het allemaal zo onpersoonlijk is,
dat niets ervan meer bestaat als alle apparaten uit zijn,
in zekere zin ook niet echt is..
Maar nu had ik dat gevoel helemaal niet, ik voelde
dat er iets mooi was gebeurd, dat wij iets deelden
ook al kennen wij elkaar helemaal niet,
op straat zouden wij zo
langs elkaar heen lopen, gek idee toch?
Ik denk dat dit gevoel de reden is waarom ik zo
lang door heb kunnen bloggen, ik stuur elke dag
een bericht naar ik heb geen idee wie, eigenlijk..
Ik heb me ook vele malen afgevraagd waarom, eigenlijk..
Wel, ik gaf het antwoord hier boven al, omdat wij iets delen,
ook al is het dan virtueel..
(ondertussen dat ik dit schrijf zit ik na te denken over
een manier om een keer iets te organiseren,
iets met het verhalen rond het kampvuur-gevoel,
zodat wij elkaar ook eens in het Echt kunnen begroeten,
zodra ik daar uit ben laat ik het weten..:-)
Vooralsnog maak ik maar een nieuwe blogrubriek van,
waarbij ik een verhaal vertel en jullie zal vragen,
hetzelfde te doen, nogmaals bedankt,
You brightened up my day!
-X-
Ja, leuk!! Een virtueel kampvuur, wat een goed idee! :)
BeantwoordenVerwijderenGrappig dat ik op vele blogs waar ik zo af en toe langs-hop (alleen dat is toch al gezellig en helemaal van deze tijd, virtueel reizen) ditzelfde dilemma op zie duiken. Voor wie, waarom en zal ik nog wel doorgaan.... Maar eerlijk gezegd doet mijn weblog ( http://heidiovergaauw.blogspot.nl/ ) mij als een plakboek aan en geeft mij zelf een goed gevoel als een dagboek waarvan ik helemaal niet erg vind dat het openbaar is en door iedereen bekeken wordt. Natuurlijk hou ik dingen prive en is het soms een eenrichting-verkeer. Zolang we elkaar vinden bij dit virtuele kampvuur blijf ik lekker doorschrijven!
BeantwoordenVerwijderenMijn levensmotto is 'Gedeelde vreugd is dubbele vreugd en gedeelde smart is halve smart!'
BeantwoordenVerwijderenIn real life, maar soms ook juist achter mijn pc per blog...
Wees er maar van overtuigd, Ingrid, dat je met jouw blog heel veel mensen raakt en een mooi moment op de dag bezorgt, als ze - net als jij - wakker worden met een kopje koffie....
Een hele fijne dag gewenst,
hartelijke groet,
Jacquelien
Wat lijkt me dat gaaf, verhalen vertellen (en luisteren naar verhalen) bij het kampvuur. Wat akoestische muziek erbij en zacht gezang. Wat moet dan gezellig worden :) Ik kijk altijd uit naar je blogs, je mooie verhalen en plaatjes en dan neem je me zo mee met je verhaal, ik zie alles zo voor me.
BeantwoordenVerwijderenGoed idee Ingrid! Toen ik gister een paar reacties las op je blogpost dacht ik hetzelfde. En is het niet een boekenwinkeltje, maar een hele straat met leuke winkeltjes. Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenFIJN!
BeantwoordenVerwijderenHallo Ingrid, wat leuk om al die dromen te lezen. Wij hebben zelf een retro caravannetje en zouden er wel steeds weer mee op vakantie willen. Daarom is mijn droom om een mini-camping in Zeeland te hebben met een huiskamertje met een mini-bibliotheek van mijn eigen boeken ( heb er genoeg omdat ik ze niet weg kan doen).en een grote tafel waar ik dan twee of drie keer per week en middagje zou organiseren waar iedereen lekker met zijn eigen haak of breiwerkje of iets dergelijks aan kan schuiven zodat we elkaar dingentjes kunnen leren en ondertussen lekker kunnen kletsen. Wie weet gaan we dat ooit nog eens doen en dan hoop ik dat al die winkeltjes vlakbij in een dorpje in een leuk straatje zullen zitten zodat ieders droom is uitgekomen !!! En dan 's avonds op het strand een kampvuur waar iedereen die daar zin in heeft lekker langs kan komen om te vertellen over de droom die is uitgekomen. Ik zie het al helemaal voor me wat zou dat fijn zijn. Maar dromen zijn ook fijn en hoop dat ze voor iedereen mogen uitkomen. Maar het zou al leuk zijn als we ( dus alle mensen die je blog volgen) elkaar eens zouden ontmoeten en misschien dat er dan leuke plannetjes uitkomen. Groetjes Lizet.
BeantwoordenVerwijderenOja, ben dol op kampvuur en verhalen, kom maar op ;-) al vind ik live ontmoetingen na al die blogverhalen ook wel weer erg spannend...
BeantwoordenVerwijderenLieve Ingrid
BeantwoordenVerwijderenJe raakt de kern. Delen is zo belangrijk. Niets fijners dan je gevoelens te kunnen uiten bij iemand. De teneur is tegenwoordig druk, druk, druk. Jammer. Het gaat allemaal zo snel en gejaagd. Geniet altijd, altijd weer van je blog en kijk er oprecht iedere dag naar uit.
Lieve groet
Nienke
Wat een leuk idee!!! Ik geniet iedere dag van je verhalen. En leer ook van je, ben een beginnend blogger en vind het soms best lastig, wat en hoe schrijf je de dingen op.
BeantwoordenVerwijderenVirtueel kampvuur, haha, grappig bedacht, maar ik denk dat het toch niet kan tippen aan het echte samenzijn...
BeantwoordenVerwijderenMaar wie weet borrelt er van het een wel het ander op ;-)