Eigenlijk fotografeer ik nooit mensen,
maar het voelt als een inbreuk op hun privacy,
daarnaast durf ik het helemaal niet te vragen..
Overal waar wij kwamen, hoe afgelegen ook,
kwam er wel ineens ergens iemand tevoorschijn..
Zoals deze man die langzaam kuierend
een bergweggetje af kwam lopen waar wij
aan de kant van de weg gewoon een beetje zaten
te luisteren naar de onwerkelijke stilte..
Hij stak zijn hand op toen hij langs liep
en vervolgde onverstoorbaar zijn weg..
Nu brak ik met deze foto's natuurlijk mijn eigen regel,
maar ik heb ze zo gefotografeerd dat ze niet
herkenbaar in beeld staan noch verstoorde ik hun orde..
Maar oh wat had ik graag op deze vakantie de vriendelijke
en bijzondere mensen die we tegenkwamen gefotografeerd..
Zoals de vrouw die we zagen met een stapel tapijten
op haar rug, het meisje met de ezel, wat water haalde
uit een eeuwenoude put, met een rode emmer.
De schoolkinderen die netjes op een rijtje
in hun schooluniformpjes door de straat liepen
en heel hard Hellooo riepen toen ze ons zagen..
De vrouw op de markt die achter een stalletje
overladen met handwerk zat te haken, de mannen
op het plein die thee dronken en de Dingen van de dag
zittend onder een boom, bespraken..
Wat mij elke keer weer het meeste treft als ik ergens
anders ben is dat, hoe verschillend onze levens
ook lijken, iedereen toch bezig met dezelfde dingen.
We vegen ons huisje aan, zorgen dat er iets te eten is,
zorgen voor de kinderen, gaan naar de markt
om boodschappen te halen,
hebben behoefte aan een praatje met deze of gene,
en hangen de was aan een lijntje..
We gaan er eens op uit en proberen de boel
draaiende te houden, ook al zijn de omstandigheden
heel erg verschillend maar ontdaan van alle franje,
komt het daar op neer, eigenlijk..
Dat is mooi om te zien, geruststellend ook vind ik,
als je hier van uitgaat maakt het de wereld tot een
minder, angstaanjagende oord dan het soms lijkt..
(en natuurlijk ga ik niet voorbij aan alle ellendige dingen
die er ook meer dan genoeg gebeuren)
Ik wens je een fijne maandag
-X-
Mooi! Ik wens je ook een fijne (en koelere) dag.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat mooi gezegd! Iets om te onthouden, want ik denk soms, of eigenlijk vaak: waar moet dat heen met deze wereld? Mensen op de foto zetten, ik vind het net zo moeilijk als jij. Hoe zou ik het vinden als er ineens een vakantieganger naar me toe zou komen en me zomaar herkenbaar op de foto zet?? Je hebt deze mensen toch heel keurig "geschoten". Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenik ken dat, ik voel me ook wat beperkt in het fotograferen van mensen. En als ik het dan toch doe, kan ik vaak niets doen met de foto omdat ik er dan geen toestemming voor heb om ze te gebruiken op mijn blog of zo .
BeantwoordenVerwijderenDe eerste foto's zien er nu net uit of je zelf zo'n klein poppetje in het landschap hebt geplaatst. Een mens erbij op de foto laat goed de grootsheid van de natuur zien en geeft jouw foto's net iets extra's. Het is soms niet te doen om een mooie plek te fotograferen zonder
BeantwoordenVerwijderenmensen erop.
Groetjes, Margaret
Heb jij dat ook? Ik voel ook een soort gêne, maar ik zie vaak zulke mooie mensen. Ze zouden me tandeloos uitlachen als ze me dat hoorden zeggen, waarbij de groeven in het gezicht nog mooier worden. Zoals jij het hebt gedaan is een mooie manier.
BeantwoordenVerwijderen