Toen ik bijna 10 jaar geleden met deze blog begon, had
ik natuurlijk nooit gedacht dat ik dat ik daar zo lang
mee door zou gaan, 10 jaar is best lang :-)
Het begon eigenlijk omdat mijn zoon Daan een blog had
met zijn werk van de kunstacademie en ik zei dat ik het zo
knap vind dat hij een foto op een computer kon krijgen.
Dat is niet zo ingewikkeld allemaal, zei hij, ik daag je uit
om binnen een week een blog te hebben met minimaal 1 foto.
Dat viel nog niet mee, maar het is me gelukt, toen ik klaar
ws belde ik hem om te vragen hoe ik die blog dan weer
terug moest vinden nadat ik hem weg klikte, oh haha..
Aanvankelijk had ik maar 3 of 4 lezers, allemaal
bekende en de eerste keer dat iemand mij ging volgen
die ik niet kende vroeg ik mij echt af waarom.
Ik vond het wel heel leuk om te doen en ging er
gewoon mee door, voor mezelf en mijn 5 lezers.
Het voelde, zoals iemand al in het commentaar van mijn
vorige post zei alsof ik korte brieven schreef naar mensen,
elke dag een kort berichtje over van alles en nog wat.
Op het punt dat ik ongeveer 35 lezers had, wat ik wel heel
erg veel vond, voelde ik ineens de druk om iets leuks
op mijn blog te zetten om mijn lezers te plezieren.
Ik sprak daar over met mijn zoon, ik vertelde dat ik
geen letter meer kon typen omdat ik iets wilde doen
wat 'men' leuk vond, kortom ik had een blog-blokkade.
Hij zei; of je stopt ermee maar voordat je dat doet
wil ik je vragen; wie is 'men' eigenlijk?
Dat was een hele goede vraag, wat 'men' vindt zit
natuurlijk in in je eigen hoofd en ook het idee dat ik
er gewoon mee op kon houden vond ik een bevrijdend
inzicht (soms is het gewoon zo simpel)
Daarnaast is het onmogelijk om het iedereen naar
de zin te maken, gaat gewoon niet..
Sindsdien maak ik alleen berichten die ik wil maken
en ik plaats ze wanneer ik daar zin in heb, het is de
enige manier om te bloggen, althans voor mij..
Ik heb geen enkel gewin uit deze blog, in de zin van
sponsors of zoiets, het enige gewin is het plezier en
de interactie met mijn lezers, hoeveel dan ook..
(ik keek toch even op mijn statistieken, het zijn er
toch best nog wel wat zag ik, nu laat ik de statistieken
weer wat ze zijn, het voegt uiteindelijk niets toe,
aan het hele creatieve proces)
Enfin, dit bericht was naar aanleiding van de reacties
op mijn vorige post, later zal ik vertellen wat ik nu
eigenlijk in Wenen deed (vraag van een lezer :-)
Ik wens je een fijne dag
-X-
Hoi Ingrid, ik lees je berichten met veel plezier, dus ga nog maar heel lang door wat mij betreft, maar alleen als je er zelf ook van geniet! Eem fijne dag gewenst.
BeantwoordenVerwijderenIk dacht al bij het lezen van een Weens blogje dat je eigenlijk zou moeten emigreren, zo heerlijk op je gemak daar. Nou ja, moeten...
BeantwoordenVerwijderenAltijd fijn om iets van je te lezen!
Precies zo schrijf ik ook: (kleine) dingen die me bezig houden als ik zin heb om erover te schrijven :-)
BeantwoordenVerwijderenGoed idee om eens naar de start van het bloggen te kijken. En het is zo herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenJuist doordat je blogt wanneer jij er zin in hebt en over de dingen waar jij over wilt schrijven, is het zo fijn om jou en jouw blog te volgen. De dagelijkse beslommeringen en hersenspinsels zijn herkenbaar. Fijn om te lezen en over na te denken. En dan jouw oog voor de kleine dingen: heerlijk.
Groetjes, Margaret
Heerlijk dat jij gewoon schrijft wat en wanneer jij wilt. Jouw blog voelt voor mij net alsof ik even op de koffie kom, knus en gezellig!
BeantwoordenVerwijderenBlijf vooral doorgaan met bloggen zolang je het zelf nog leuk vindt natuurlijk, maar je verhalen zijn zo herkenbaar en geven bij mij vaak even een glimlach.
BeantwoordenVerwijderenBloggers die schrijven wat zij willen zijn ook het leukst om te volgen. Bij gesponsorde blogs ligt het er zo duidelijk bovenop dat ze schrijven voor de sponsors en heb ik altijd het gevoel dat ik mijn portemonnee moet trekken voor zaken die ik niet wil.
BeantwoordenVerwijderenDus als jij lekker blijft schrijven wat je wilt, dan doe je mij een groot plezier.
Gewoon lekker doen waar je zin in hebt en vooral geen druk voelen hoor! Moet eerlijk zeggen als je aan een regelmatig blogje gewend bent, maak ik me wel altijd zorgen en denk dan opeens hee tijdje niks gezien??? Maar goed je kent elkaar niet persoonlijk dus gut wat moet je dan? Ik heb wel eens iemand een persoonlijke mail daarom gestuurd. Ben je nu ook gaan volgen op insta, waarom niet eerder geen idee. Heb zelf al jaren insta cbcosycot.
BeantwoordenVerwijderenIk weet ook nog dat ik 35 volgers had, dat vond ik enorm veel en ik kreeg er zelfs een beetje stress van, haha. Nu denk ik er ook niet meer na hoeveel het er zijn. Toevallig omdat jij er nu over schrijft ben ik gaan kijken, 17.000 pageviews afgelopen maand. Toch wel veel...
BeantwoordenVerwijderen