woensdag 26 februari 2020

Vulpen


Vlak voordat ik naar Wenen ging begon mijn vulpen die 
ik al 25 jaar ofzo heb, dat krijg je op mijn leeftijd,
dat je dingen al zo lang hebt, te haperen, de inkt kwam er
niet goed uit of juist veel te veel (dat geeft vlekken)
Nu voel ik mij een beetje onthand zonder goede vulpen,
ik schrijf nog graag dingen met de hand en dan het liefst
met een vulpen, die schaatst over het paper en ik hou 
van de geur van de inkt.
Dus ik had steeds in mijn achterhoofd dat ik een nieuwe 
wilde kopen mocht ik een mooie tegen komen.
Het toeval wil, of misschien was het geen toeval dat mijn 
zoon Daan een wel heel mooi exemplaar had ontvangen.
Hij bouwt en ontwerpt elk jaar een bal op in de 
Musikverrein, echt zo'n chic bal met mooi gedekte tafels,
een orkest, prachtige bloemen en debutanten in baljurken.
Op die plek wordt ook het bal van de Wiener Philamoniker 
gehouden, het was dus een soort relatiegeschenk.

Ik schreef in Wenen al over de Musikverrein en het 
nieuwjaarsconcert van de Wiener Philamoniker, waar ik 
bijzonder goede herinneringen aan heb.
Als kind keek ik daar al naar op nieuwjaarsochtend,
samen met met mijn moeder terwijl we slap geworden
appelflappen aten van de vorige avond, niets zo lekker
als die slap geworden appelflappen van toen.
Ik vond de muziek mooi, en oh de balletdansers die 
over statige trappen zweefden, dat wilde ik ook worden.
(ik ben een ongelofelijke hark en ik zat ooit 3 weken 
op balletles totdat de juf zei dat ik het niet me had, haha)

Maar waar gaat dit verhaal nu naar toe Ingrid, hoor ik je 
denken, wel.. Daan gaf de vulpen aan mij, hij kan er niet 
goed mee schrijven en hij wist dat er blij mee zou zijn.
Blij, heel erg blij kan je wel zeggen, de pen schrijft perfect
en de naam van de Philamoniker staat er in gegraveerd,
en kijk ook naar de doos, prachtig toch..

Dus nu heb ik weer een nieuwe vulpen
(ik weet niet of ik er nog 25 jaar mee kan schrijven ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

11 opmerkingen:

  1. woweee, een faber-castell (familie van de moeder van timo?). die gaat vast wel 25 jaar mee en jij toch zeker ook?!!! ze hebben ook prachtige kleurpotloden overigens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een fijne vulpen is zo plezierig. De mijne doet het nog wel goed maar ik kan er geen vullingen voor vinden (en ook geen herlaadbaar vullingdeel) en ik heb nu na jaren behelpen met vulpennen die het net niet waren eentje die wel voldoet. Voor mij is lekker in de hand liggen en dun schrijven belangrijk

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie herinneringen aan vroeger. En niks zo lekker als taaie oliebollen ;) Toffe baan heeft Daan en het levert jou een mooie pen op. Kun je toch nog dansen. Met mooie zwierige bewegingen. Over het papier wel te verstaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is een mooi kado en het houdt de fijne herinneringen levendig!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooie vulpen, die direct ook al mooie verhalen en herinneringen meebrengt. Veel schrijfplezier!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hele mooie vulpen!Maar mocht je jouw oude vulpen nog een kans willen geven, dan kun je de bovenzijde in een glas met gebitsreiniger (kukident of zoiets) een nachtje leggen. Ooit heb ik dat tijdens mijn grafische studie geleerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat jij de vulpen hebt gekregen en dat die jou ook bevalt want dat is natuurlijk ook een ding. Zelf ben ik ook van een goeie pen, tja wat is een goeie pen? 1 die voor mij lekker in de hand ligt en een dikke punt heeft. Nu hier op wintersport hebt je zo'n grote drogisterij en daar verkopen ze ook heel veel schrijfwaren. Altijd kijk ik bij de pennen en jahoor ik heb weer een merk gevonden die ik heerlijk vind. Op mijn werk vinden ze het maar raar dat ik altijd zo'n heel klein etuitje bij me heb. Maar goed die van jou is natuurlijk een heel bijzonder mooi exemplaar. Zuinig mee zijn dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Deze prachtige pen zorgt vast voor veel mooie schrijfsels.
    Ik schrijf ook heel graag met een vulpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh wat een kadootje zeg! Ik schrijf ook graag met vulpen, de mijne deed ik mezelf kado toen ik 30 werd. De dop staat op uit elkaar vallen. De pen mag niet meer met me mee. Daar heb ik inmiddels ook een nieuwe voor. Heel veel schrijfplezier!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een prachtig cadeau van Daan, lief hoor! Ik schrijf ook altijd met een vulpen en heb een aantal jaar geleden een echte Waterman gekocht. Het winkeltje waar ik de vulpen kocht ging dicht en daardoor heb ik de vulpen met heel veel korting kunnen kopen. De vullingen is soms een probleem, wie heeft die nog nodig? Ik koop ze altijd als ik in Frankrijk ben. Ze zijn daar nog gewoon bij de supermarkt te koop. Grappig toch!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)