Oo, wat ben je groot geworden..

Afgelopen woensdag werd mijn kleinzoon Timo één jaar,

natuurlijk kon ik daar niet bij zijn, dat was jammer maar 

ik denk dat heel veel mensen op het moment wel iets

jammer vinden wat op dit moment niet kan, ik kon mij 

makkelijk over dat gevoel heenzetten, gelukkig..

Als ik daar wel geweest was had ik waarschijnlijk als een

echte oma gezegd, oooh wat ben je groot geworden en dan een 

klein traantje weggepinkt, ik denk dat ik mij in had kunnen 

houden om niet even een kneepje in zijn wang te doen, zoals

ik mij van vroeger herinner en wat ik nooit fijn vond :-)

Gelukkig is het heel makkelijk om foto's en filmpjes te 

versturen, ik wou bijna zeggen, tegenwoordig, maar dat klinkt

ook al weer of ik nog steeds stomverbaasd ben over de techniek

en eigenlijk niets begrijp van het digitale tijdperk, haha, 

(misschien is dat ook wel zo)

Maar ik krijg , zo ongeveer, dagelijkse updates dus ik krijg 

van alles wat mee; hoe Timo lekker aan het spelen is, de 

eerste stapjes achter een karretje op wielen, dat hij zo graag 

naar de bus kijkt die bij hen door de straat rijdt en dan wijst

en Bam roept en dat hij sinds een week of wat los kan lopen.

Deze foto werd genomen in de dierentuin van Wenen, waar

ze voor Timo's verjaardag naar toe gingen, hij vond met name

de vissen heel erg leuk en kijk toch eens naar die mollige 

beentjes en die schoentjes, hoe lief is dat..

Enfin, ik zou nog wel een tijdje door kunnen gaan, met 

hoe lief en fijn dit en dat, maar het spreekt voor zich dat 

ik alles zo ongeveer leuk vind aan Timo en dat ik bijzonder

geniet van het grootmoederschap, ook al is het op afstand.

(ik ga er gewoon vanuit dat een weer een keer moment 

komt dat ik gewoon weer die kant op kan, desnoods 

op de fiets, oh haha, zie je het voor je..)

Ik wens je een goed weekend

-X-