Bloemen voor P.

Eigenlijk is mijn streven altijd om voor 9 uur een bericht

te posten, maar ik werd, oh wonder, pas om half 9 wakker.

Dat gebeurd me eigenlijk nooit, maar misschien is er een

zorg van me af gevallen en ben ik ontspannen :-)

Gisteren kregen we deze prachtige bloemen van de moeder

van P. om hem te feliciteren met zijn nieuwe baan.

Dat klinkt misschien niet zo heel bijzonder, ware het niet 

dat hij al drie en een half jaar aan het solliciteren is en zo

ongeveer 500 keer reageerde op een vacature..

Uiteindelijk komt het neer op leeftijd, het kan niet liggen aan

zijn opleiding, hij is econoom met veel IT ervaring,

maar dat werd nooit echt gezegd, wel werd er een beetje

omheen gepraat, soms een beetje zenuwachtig :-)

Je hebt teveel ervaring, dat is een goeie, te goed opgeleid,

je past niet in het team en oh ja, ook een hele fijne;

we voelen geen klik, met een sollicitatie via de mail, haha.

Enfin, uiteindelijk zette ik een oproep op Twitter,

behalve veel steunbetuigingen was er een hele fijne

reactie, waar nu iets is uitgekomen, na een lange

en intensieve selectieperiode, zo spannend.

De stress in deze jaren was groot, heel groot

op verschillende niveau's, de afwijzingen, het wachten,

onzekerheid, het verliezen van hoop, de moed weer

vinden om het nogmaals te proberen, constant hier

samen zijn in het kleine huisje en al helemaal niet

te vergeten het financiële aspect van één en ander.

Maar we hebben het volgehouden, hij meestal wat 

beter dan ik, dat moet ik echt zeggen, stresskip die ik ben.

En uiteindelijk komt het toch nog goed, ooh, ik kan 

het me nog nauwelijks voorstellen.

Ik deel dit omdat er vast andere mensen zijn die in 

een vergelijkbare situatie zijn, tegen hen wil ik zeggen;

hou vol, er komt een keer een kantelpunt, waarbij de 

dingen ten goede zullen keren, die gedachte heeft

mij op de been gehouden..

Ik wens je een fijne dag

-X-