vrijdag 8 november 2019

Appeltaartland


Lange tijd heb ik gedacht, of op zijn minst gehoopt, dat 
er ergens in mijn leven een punt zou komen dat ik 
eindelijk het Appeltaartland zou mogen betreden.
Het land waar alles fijn is, goed gaat, waarin alle 
problemen opgelost zijn, waar in niemand ruzie heeft,
waar alles in balans is en waar ze geen tandarts hebben ;-)
 Het land waar ik tevreden uitkijkend over mijn 
 moestuin met wapperende was aan de lijnen, 
 met een handwerkje en de kat op schoot zou zitten,
waar in de toekomst een zee van tevredenheid zou zijn.

Maar nu ik halverwege de vijftig ben realiseer ik me dat 
er helemaal geen beloning gaat komen, dat er geen punt 
gaat komen waarin alles opgelost is en de hemel immer blauw.
Dat, alle stormen die ik doorstaan heb alles wat heb ik 
heb genomen, alle pijn, verdriet en ga zo maar voort, niet 
gaan leiden tot het toetreden in Appeltaartland, 
maar dat het leven gewoon een proces is, alles gaat voort,
de mooie dingen maar ook de dingen die minder fijn zijn..

Wat ik me inmiddels wel heb gerealiseerd, en niet in het
minst door mijn mindfulness oefeningen is dat alles wat
gebeurd is nu een verhaal is en dat ik er geen label van 
goed of niet goed op hoef te plakken, het is gewoon gebeurd.
Ook de toekomst is iets wat er enkel in gedachten is, het is
iets wat je zelf bedenkt, het bestaat namelijk nog niet.
Wat er overblijft is dit moment en als je het lukt om daar
een soort van vrede in te vinden, als je bereid bent om
aan te gaan wat er op je pad komt en dat met milde 
open blik kan bekijken, ben je al een heel eind op weg.
Je woont dan misschien niet in Appeltaartland, maar zo 
af en toe heb je dan de grens ervan bereikt en kan je 
er min of meer tevreden naar kijken :-)

Ik wens je een fijn weekend
(met wat appeltaart natuurlijk)
-X-

7 opmerkingen:

  1. Dank voor je verhaal en fijn dat je weer bent gaan schrijven! Heel herkenbaar, je verhaal. Alle goeds!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hou van je filosofische teksten. Ze drukken me met mijn neus op de feiten maar geven me ook een kans om na te denken over of ik enige invloed kan hebben op mijn toekomst. Inmiddels weet ik dat er heel wat rampspoed bestaat maar door niet in het verleden te blijven hangen staat de deur naar het heden (wat de toekomst uiteindelijk ook maar is) altijd open.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Af en toe op vakantie naar appeltaartland is ook mooi toch? ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geniet vooral van de appeltaartmomenten, dat is heel belangrijk! Ik denk dat ik voor 't weekend nog even zo'n overheerlijk appeltaartje ga halen, geheel geïnspireerd door je blog :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Herkenbaar maar ik probeer zoveel mogelijk te genieten van laten we zeggen de appeltaartmomenten.
    Dat daar af en toe een stukje Apfelstrudel van L.idl bijhoort mmmm
    Fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Appeltaartland zit in je eigen hoofd. En soms in je dromen. Helaas herinner ik me daar nooit wat van. Fijn dat je weer blogt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Als alles perfect is, wordt het ook saai en kun je niet genieten van de appeltaartmomenten. Ik probeer zo vaak mogelijk stil te staan bij die momenten en als ze er niet zijn, weet ik dat ze er wel weer komen. Fijn dat je er weer bent in de blog, lees je graag!

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)