Eigenlijk was ik van plan om gisterochtend een bericht
te schrijven maar ik was helemaal in de ban van mijn vinger,
die nog steeds zeer doet en dik is na mijn val van
inmiddels al weer 10 weken geleden, zo ongeveer.
Om een bericht te schrijven heb je een soort van blanco
hoofd nodig of in ieder geval een beginzin en een idee
waar je zo ongeveer na toe wil met je verhaal..
Nu had ik vorige week de huisarts gebeld over die vinger,
maar omdat het niet spoedeisend noch levensbedreigend is,
is het bijna onmogelijk om een afspraak te krijgen ,
wel mocht ik er een röntgen foto van laten maken.
De uitslag was wat raadselachtig misschien was het een
breukje, maar nu zag het er normaal uit, wat overblijft is
dat ik een zere vinger en hand heb en nauwelijks kan
handwerken en dat vind ik echt heel erg vervelend.
Handwerken is mijn kalme moment op de dag, ik kom er
altijd echt van bij, ik probeerde wel te haken en breien,
ik maakte deze schelpen op de foto's maar dat doet zo zeer
dat ik er niet meer kalm maar ongelukkig van word.
De nacht van zondag op maandag was ik daar zo naar van
dat ik in bed begon na te denken, wat als dit nu zo blijft, wat
als ik niet meer kan handwerken, ojee, geen goede gedachte.
Als je eenmaal in de trein gaat zitten met alle dingen die
verloren zijn gegaan, dan stond je op het verkeerde perron.
Ik dacht aan dingen die ik niet meer had, een groot huis,
een tuin, katten, mensen die ik kwijtraakte, wonen bij de zee
en dingen waar ik ooit op hoopte en die nooit zullen gebeuren.
Het was een vruchteloze reis in de trein vol verloren dingen
en er was ook geen bestemming, deze trein gaat nergens heen
behalve misschien naar de Zee van zelfmedelijden,
en daar wil je natuurlijk helemaal niet naar toe.
Kortom, gisterochtend was ik zo geradbraakt van die hele
nacht, dat ik absoluut geen ruimte had om een verhaal
te vertellen (het zou ook een lelijk verhaal zijn geworden)
Vandaag hoop ik op een betere uitkomst en denk ik; maar je
hebt toch wel wat kunnen handwerken, natuurlijk gaat dit
goed komen, je hebt wel voor hetere vuren gestaan.
(we babbelen wat af in ons hoofd en misschien moet ik ook
niet alles geloven wat er zo doorheen gaat aan gedachten)
Ik wens je een fijne dag
-X-
Gezellig babbelen tegen jezelf: niets mis mee zolang je het samen positief houdt en samen de kleine dingen vindt die wel kunnen.
BeantwoordenVerwijderenJouw pijnlijke vinger is reuze irritant en helemaal als het je belemmert om lekker te breien en te haken. Tijd voor een verkwikkende wandeling met een fototoestel of telefoon om bijzondere dingen vast te leggen (waar jij duidelijk een oog voor hebt).
Beterschap en sterkte, Margaret
Wat een zorgen om je vinger. Ik volg je hier en op IG maar had dat toch niet zo meegekregen. Wel fijn dat er een foto is gemaakt maar dat neemt de pijn niet weg. Is er niks geadviseerd verder qua pijnstilling? Je zou misschien nu in je hoofd kunnen handwerken door boeken, blogs, IG erover te lezen en plannen maken. Het is niet hetzelfde maar het is iets. Beterschap gewenst
BeantwoordenVerwijderenHet is louterend om je gepieker te lezen. Ik hoop dat je snel wel op het goede perron staat en met een genezen vinger in een trein stapt naar een vrolijke bestemming ❤️
BeantwoordenVerwijderenO wat vervelend voor je ,beterschap en sterkte ,maar de schelpen zijn ondanks al je pijn wel erg mooi gr j.s
BeantwoordenVerwijderenAch, lieverd, wat naar voor je! Ik voel met je mee, want ik ben zelf ook zo'n zorgelijk type dat denkt dat het Nooit Meer Goed Komt. Maar natuurlijk komt het weer goed, ga daar maar vanuit. Een kneuzing heeft vaak langer tijd nodig om te genezen dan een breuk. En kun je misschien een zalfje vinden tegen de zwelling en de pijn?
BeantwoordenVerwijderenTrouwens wat een prachtige foto's heb je weer gemaakt. Echt genieten! Hartelijke groet, Liesbeth
Je schelpen zijn prachtig.
BeantwoordenVerwijderenAl aan fysiotherapie gedacht? Kun je zonder verwijzing terecht.
Heel naar... Ik hoop dat het toch wat beter gaat worden. Ik vind je schelpen prachtig!
BeantwoordenVerwijderenAch nee wat naar na 10 weken nog zo'n nasleep. Maar als er geen breukje is wat dan? Hoor wie het zegt al ruim een jaar last van mijn middelvinger aan mijn rechterhand, ja de handwerkhand. Mijn vinger blijft steeds in een bepaalde stand staan en gaat steeds meer zeer doen, waarvan??? Ze zeggen een triggerfinger, moet je aan geopereerd ja doeiiii hoeveel weken kan ik dan niks. Maar goed dat is bij jou niet het geval, zal er niet een pees gescheurd zijn? Ik zou er toch op aandringen dat er een dokter naar kijkt. Dan nog je schelpjes wat een prachtige dingetjes zo knap hoe je dit maakt. Bijna de langste dag en ja dan zitten we in de zomer waar schelpjes bijhoren. Hou je taaiiiii
BeantwoordenVerwijderenIk heb hier een kaart hangen met daarop de tekst: je hoeft niet alles te geloven wat je denkt! Ik kijk er best wel eens naar...;-)
BeantwoordenVerwijderenAch jeetje, wat een ellende met je vinger. Mijn moeder zei vroeger vaak: een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest. Ze had gelijk, en als ik in zo'n negatieve gedachtegang zit, probeer ik daar altijd aan te denken. Ik zou je aanraden om toch een arts ernaar te laten kijken, want ermee blijven rondlopen kan niet goed zijn. Probeer toch even de vinger rust te geven, en niet te handwerken. Beter nu "eventjes" niet dan nooit meer!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt trouwens weer heeeeel erg leuke, schattige schelpjes gemaakt!
Sterkte Ingrid, een kleine ramp voor een vlijtige vrouw. Beterschap! Je schelpen en huisje mede als de kleurkeuze vind ik prachtig.
BeantwoordenVerwijderenNare vinger. Nee geen adviezen hier. Sterkte om toch verder te gaan. Moedig.
BeantwoordenVerwijderen