woensdag 1 juli 2015

Oh...the sea...


Eigenlijk heb ik altijd een verlangen naar de zee,
hoewel ik die het liefst onstuimig zie, het strand verlaten,
in de herfst, hou ik ervan waar en wanneer dan ook..
De allereerste keer dat ik de zee zag,
zal ik een jaar of zes zijn geweest, in Domburg,
ik weet niet meer wat ik er toen van vond,
het moet haast wel heel veel indruk hebben gemaakt
want de zee heeft mij nooit meer losgelaten..


Op warme dagen als deze komt de herinnering boven
aan de eindeloze lange zomervakanties
(ze leken toe veel langer te duren als nu, herken je dat?)
waarbij wij dagelijks naar het strand gingen.
(het was toen ook altijd warm in de zomer,
maar misschien is dat wel helemaal niet zo :-)
Wij woonden in een dorp vlak aan zee,
en elke morgen werden de fietsen buiten gezet,
de boterhammen gesmeerd en de handdoeken ingepakt.
(oh nee, we noemden dat een strandlaken, ja dat was het)


Maar het allerbelangrijkste was een luchtbed,
of in ieder geval iets wat kon drijven, omdat dat altijd
goedkope dingen waren die we kochten bij Jansen waar;
Dorpswarenhuis met stadssortering op de gevel stond (echt waar)
waren ze regelmatig lek en oh een lek luchtbed, een ramp..
Dan togen wij over het smalle fietspaadje, 
achter elkaar fietsend  door de graanvelden naar de duinen.
Vervolgens moesten we dan nog een lange wandeling 
maken over een duinpad, over het strand en dan waren 
we eindelijk bij het kotje, zoals we dat noemden.


Het was een klein groen-wit houten hokje, rijen 
stonden er op het strand, in het kotje stonden twee
strandstoelen (van die houten met canvas) en een windscherm.
Dat werd dan allemaal klaar gezet, het was zaak zo snel mogelijk 
je handdoek over een stoel te gooien, want dan was die van jou..
Vervolgens smeerden wij ons met zanderige vingers in
met goedkope zonnebrand (ik weet nog precies hoe het rook)
en renden wij het strand op..
Daar zochten we van die witte schildjes van de inktvis,
voor de kanarie, ik zie tegenwoordig nooit meer..
wachtten wij totdat er een schip langsvoer om ons daarna
met de golven mee te laten sleuren het strand op.
Wij maakten ruzie om de Donald Duck pocket die wij
kregen voor de zomervakantie (eentje voor 3 kinderen :-)
 aten boterhammen met gesmolten hagelslag 
en dronken warme Fanta, als we echt geluk hadden,
kregen we een ijsje, een raket..aah...


Ja, ik heb altijd een verlangen naar de zee,
zeker ook op warme dagen als deze.
maar misschien is mijn verlangen naar de eindeloze 
onbezorgde zomerdagen van toen nog wel veel groter,
waarin het het allerbelangrijkste was 
dat het luchtbed niet lek was..

(de foto's bij deze post, zijn natuurlijk niet het strand 
van Dishoek waarover ik schrijf maar in het zuiden van Turkije)

Ik wens je een fijne dag,
kalm aan natuurlijk en misschien een ijsje!

-X-

14 opmerkingen:

  1. Wat een fijne herinneringen...
    Lieve groet, Desiree.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weet je.......dan nemen we vandaag zo'n héérlijk goedkoop 'raketje'.........het rode puntje is nog steeds het lekkerst☺........
    Dan dromen we nog even door over de strandherinneringen van vroeger.......
    En weet je.............ik fuif☺........

    Fijne dag.


    Lieve groet, Caroline.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijke herinneringen. Die heb ik ook, maar dan van het strand van Kijkduin. Heerlijke zomers heb ik daar gehad. Maar ik genoot er vooral van in het voorjaar, als het nog rustig was.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zeekat is dat..de skeletjes..die vindt je nog wel op Schiermonnikoog!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zoooo herkenbaar, wij deden ongeveer hetzelfde, maar dan met 5 kinderen. Ik was de jongste en moest altijd op alle spullen zitten in de bolderkar :-) Mijn vader zat - heel schattig ouderwets- in zijn kostuum in een standstoel met zijn broekspijpen twee keer omgeslagen. Zwemmen deden mijn ouders nooit, ze zaten in keurige kleren in de standstoelen onder de parasol. Ach, herinneringen......

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bedankt weer voor je leuke blog. Een raketijsje... Heerlijk

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ach ja.... zelfde soort herinneringen, maar dan in groede...'t kotje, inderdaad strandlaken, boterhammen in papieren zakken in een grote mand. Ieder zijn eigen zak... wij hadden ook nog een groot vloerkleed en met één windscherm werd een toilet gemaakt achter t kotje!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. prachtige herinneringen....je proeft het zout en het zand.....

    en net als de vader van Maartje zat mijn vader volledig in kostuum, de enige concessie was de stropdas, in de strandstoel of liep met een emmertje naar de zee om voor mij water te halen, zodat ik zandkoekjes kon bakken (hij mèt schoenen aan!)

    bedankt voor dit mooie verhaal!

    zwaaaaiiiii
    Francisca

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtig, het verhaal, de foto's, en ja, ik houd ook van de zee!
    Zonnige groeten uit Friesland!
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Ingrid, dacht dat ik de enigste was die zo naar de zee verlangde. Zijn net terug van drie weken zeeland maar met dit weer zou ik het liefst zo weer teruggaan. Hebben dan ook besloten om in september nog een week terug te gaan. Fijn he toch nog een mini vakantie in zicht. Die strandhuisjes zijn er nog wel maar niet meer zoveel als vroeger. Mijn ouders huurde er altijd een als we er op vakantie waren, zaten inderdaad van die houten klapstoelen in die je haast niet opgezet kreeg. Was heel handig hoefde we niet iedere keer met onze spullen over de duinen te klimmen. Ik zie mijn moeder nog zitten met zo'n badpak aan van de jaren zestig en een zonnebril waarvan de hoeken in een punt uit liepen. Gelukkig zijn wij met een uurtje in Zeeland, dus wie weet gaan we van het weekend nog een dagje op en neer. En net toen ik dacht dat ik de kaart wel kon vergeten valt er vandaag een in de brievenbus!!!!! Wat lief Ingrid ben er echt heel blij mee!!!
    Moest gelijk aan je blog van gisteren denken, ga ze zo dan ook eens proberen te vouwen en zet ze dan in het zicht zodat ik op minder leuke dagen aan jouw blog denk dat mijn gras ( die ik jammer genoeg ook niet heb ) net zo groen is als bij iedereen. Hele dikke knuffel en succes met deze warmte. ps de raketjes liggen hier ook in de vriezer iedere zomer. Groetjes Lizet. ( sorry voor de lange reactie).For ever & ever !

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ach dishoek,de bult op bepakt en bezakt,inderdaad naar zo'n kot..insmeren en eindeloos spelen...mooiste herinneringen uit mijn jeugd

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wij gingen een middagje naar de tuin, de kwekerij van mijn vader, thermoskan mee en kleed om op te zitten, mijn broer achterop bij mijn moeder en ik op mijn eigen feitsje. Een auto hebben we nooit gehad. Heerlijk die herinneringen......

    BeantwoordenVerwijderen
  13. I live in the desert now but I also have marvelous memories of my beach and ocean days....

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Mooie jeugdherinneringen. Hoewel ik niet aan zee opgroeide, zijn er wel herkenbare dingen, de gesmolten hagelslag, de raket... maar dan bij het zwembad :)

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)