Het was vooral de zomer dat ik naar Wenen ging, niet
één maar zelfs twee maal, 5 weken in totaal, hoewel die
vijfde week niet helemaal de bedoeling was, maar
misschien vertel ik daar later nog eens over.
Eigenlijk zou ik de eerste keer samen met een vriendin
gaan, ik deed haar een ticket cadeau, maar mijn voorpret
was vele malen groter dan de hare.
Na wat app gesprekken die langzaam maar zeker
gierend uit de hand liepen en wij uiteindelijk
beide onze stellingen betrokken..
Ik wilde horen dat ze er toch een beetje zin
in had, zij vond dat ik mijn verwachtingen niet aan een
ander op mocht leggen (om het kort samen te vatten)
en uiteindelijk vertrok ik alleen naar Wenen.
Natuurlijk niet op zo'n gezellige vrachtwagen met
lieve konijntjes hoewel ik dat heel gezellig had gevonden,
maar in een vliegtuig waar ik al in zat
dat uren op Schiphol bleef staan vanwege
een enorm onweer ergens op de route naar Wenen.
Daarnaast ook nog eens ziek, dus al met al geen goed
begin van het uitje waar ik zo naar uit had gezien.
Maar ik ben aangekomen en ik werd opgehaald door
mijn zoon Daan, die daar inmiddels al weer jaren woont.
Ik logeerde in een prachtig appartement van een familielid
van Julia, de vriendin van Daan, ik zal je later wat
foto's laten zien, het was echt geweldig.
Natuurlijk kon ik de eerste nacht helemaal niet slapen,
ik voelde me beroerd het was ook heel erg warm
(takkeheet, zouden we hier zeggen) en ik vond het
jammer dat ik dit allemaal niet kon delen met mijn
vriendin, of beter ex-vriendin want ik hoorde nooit
meer wat van haar, ondanks al mijn pogingen om
in contact te komen, om het uit te praten.
(ik geloof niet dat er een schuldige is, we botsten
tegelijkertijd tegen elkaar op)
Enfin, les die ik je mee wil geven, ga nooit appen
over gevoelige zaken, geschreven woorden kunnen
hard lijken, je reageert indirect op elkaar en je ziet er
geen gezicht bij, recept voor ellende.
Wacht gewoon tot je elkaar ziet, ondanks het feit
dat je natuurlijk zo snel mogelijk je hart wil
luchten of je gelijk wil halen (er zitten altijd twee
kanten aan een verhaal, neem de tijd tot het stof is
neergedwarreld en kijk eens hoe je er dan tegenaan kijkt,
eigenlijk het ouderwetse; slaap er eens een nachtje over..:-)
Deze harde les geldt uiteraard ook voor mij!
kanten aan een verhaal, neem de tijd tot het stof is
neergedwarreld en kijk eens hoe je er dan tegenaan kijkt,
eigenlijk het ouderwetse; slaap er eens een nachtje over..:-)
Deze harde les geldt uiteraard ook voor mij!
Ik wens je een fijne dag
-X-
Hè dat is wel heel er jammer dat het zo gelopen is met je vriendin. Wat je zegt kan elke vorm van contact zonder horen of zien flink verkeerd begrepen worden. Zonde. Ik hoop toch dat alle rampspoed die je hier beschrijft het plezier van je 2 tripjes niet bedorven heeft. Wat een schattige konijntjes. Die hadden vast wel mee gewild naar je kleinkind.
BeantwoordenVerwijderenVia Instagram had ik wel het een en ander meegekregen. Dit van de vriendin niet. Wat jammer! En inderdaad, over zulke dingen kun je gewoon het allerbeste "live" praten. Maar soms lopen dingen anders.
BeantwoordenVerwijderenAch, wat ontzettend jammer dat een vriendschap zo moet eindigen. Ik hoop voor jullie beiden dat zij hier mee leest, en besluit om het toch met je uit te gaan praten. Of de vriendschap te herstellen is weten jullie daarna pas, maar als het is uitgepraat lijkt me dat voor beiden al veel beter.
BeantwoordenVerwijderenIk reageer nooit op je blog, maar lees hem altijd wel. Heerlijk herkenbaar en mooi omschreven. Toch komt je laatste stukje nu even heel hard binnen. Precies wat ik nodig had, nu het even escaleert tussen de personen die ik lief heb.. Dank je wel voor de zelfreflectie..
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je ook de minder mooie dingen deelt. Ik hoop dat het opgelost kan worden
BeantwoordenVerwijderenDat teksten niet altijd handig zijn weet ik maar al te goed, daarom praat ik toch altijd liever in real life ;) wel heel vervelend dat het zo bij jullie moest lopen.
BeantwoordenVerwijderenOh. Ik vind het vreselijk jammer voor je..
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi en eerlijk verhaal over toch iets heel moeilijks. Het lijkt me wel vreselijk om te moeten ondergaan. En zoiets trekt toch ook een spoor in je leven. Maar je bent er nu door...en wenen bleef wenen en daan en vriendin en kleinzoon zijn er nog.....geniet ervan.
BeantwoordenVerwijderenOooh...zo waar. Met je telefoon kun je ook bellen zeg ik wel eens tegen mn kinderen . Appen kan het zó ingewikkeld maken..
BeantwoordenVerwijderen