Laatst zat ik in de tuin te haken, het was heerlijk weer.
Natuurlijk zie ik er niet zo fris en jong uit als op de
tekening en ik heb al helemaal geen sproetjes,
dat had ik wel leuk gevonden overigens.
Ineens dwarrelde er een wit veertje op mijn haakwerk,
het kwam zo mooi, zacht zwevend naar beneden.
Ik keek even op om te zien waar het vandaan kwam,
ik hoop natuurlijk uit de vleugel van mijn beschermengel.
Maar ik zag niets, wel hoorde ik een zachte wind ruisen,
misschien door de bomen, of waren het toch vleugels?
Zeer onwaarschijnlijk natuurlijk of eigenlijk onmogelijk
maar het veertje deed ik in een doosje, dat ligt hier
op mijn bureau, want je weet maar nooit ;-)
Ik wens je een fijne maandag
-X-
Ik zou maar in je beschermengel geloven. Het bewijs staat immers op je bureau. (Alleen het idee is al prachtig) š
BeantwoordenVerwijderenIk had hetzelfde afgelopen zomer en dacht aan een overleden vriendin.
BeantwoordenVerwijderen❤️
BeantwoordenVerwijderenAh zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal!
BeantwoordenVerwijderenJe kan er op vertrouwen dat het van je beschermengel is hoor. Dit gebeurt niet zomaar. Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenIk ontdek net dat je weer blogt. Ik heb een hele tijd niet gekeken omdat ik dacht dat er toch niets zou staan. Miste het wel.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je zo'n baat hebt bij mindfullness. En gelukkig heb je niet zo'n (heksen) puntneus. Hartelijke groeten Beerta