Vanuit mijn werkkamer kijk ik op een
soort zij-arm van de rivier,
en heel vaak zie ik daar een piepklein bootje
de hele dag ronddobberen, echt urenlang..
Als je goed kijkt zie je dat er twee mensen inzitten
Ik denk dat ze aan het vissen zijn,
maar ik heb nog nooit een hengel gezien...
Ik vraag me af waar ze het de hele dag over hebben,
misschien voeren ze ingewikkelde filosofische gesprekken
over de zin van het zijn..
maar misschien komen ze ook niet verder
dan: ze willen niet zo bijten, vandaag
en dat de ander dan zegt huhu..
enfin...
Het bootje is ook niet onopgemerkt gebleven
door twee Little's, die elkaar sinds kort
hebben gevonden...
Ze zitten urenlang samen voor het raam
met elkaar te babbelen
Zoals het gaat met jong geliefden,
raken ze maar niet uitgepraat en lijkt de wereld
buiten hen niet te bestaan..
Wel vroegen ze mij
of ik ook niet een bootje voor ze wilde maken,
ze wilden dolgraag de horizon tegemoet varen..
Na wat aanvankelijk gesputter
van mijn kant;
het is toch veel te koud, en jullie zijn toch veel te klein,
heb je enig idee hoe gevaarlijk...
maakte ik een bootje voor hen
(ze waren nogal vasthoudend)
En gisteravond, zo tegen de zonsondergang vertrokken ze..
Ik zwaaide ze uit,
en toen ik, vlak voordat ik ging slapen
over de rivier tuurde, zag ik ze,
in het maanlicht, bij een heldere sterrenhemel..
heel in de verte
(als ik heel goed keek..)
Bon Voyage, riep ik nog
maar ik denk niet dat ze me hoorde...
Ik wens je een fijne dag
-X-
Ooo wat spannend! weer een nieuw avontuur voor de little fam! ben benieuwd wat ze nu weer meemaken... groetjes Lisanne
BeantwoordenVerwijderendraad en praat...
Wat mij betreft mag je ook een boekje of een scheurkalender maken over de familie little, lijkt me leuk! Ik vind het altijd zo feel good om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad altijd een BLIJ gevoel na het lezen van jouw berichtjes... :-)
BeantwoordenVerwijderenWat romantisch... Hopelijk komen ze terug met mooie verhalen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd, misschien komen ze wel deze kant op......
BeantwoordenVerwijderenJe blogbericht lezen hoort bij mijn ochtend ritueel. Zie regelmatig dat Baukje net voor mij heeft gereageerd. Ken Baukje niet maar, maar wij Bloggers hebben onzichtbare draadjes die elkaar verbinden..en daardoor minder alleen zijn. Dat vind ik fijn.
BeantwoordenVerwijderenOh ik word hier ook zo blij van, echt feel good!
BeantwoordenVerwijderenoh, wat leuk. Ik herken mijn man in dit verhaaltje... Het liefst elk vrij moment tot rust komen in zijn boot. Lekker de ijssel op met zijn broer. Vissen! Waarom dat zo leuk is??? Ik denk dat het gewoon "lekker loslaten is". Zo heeft ieder z'n eigen manier. Gelukkig maar. Ik hoef niet zo nodig in een bootje... laat mij maar lekker aanrommelen. Fijne dag! Groetjes Paula
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk.
BeantwoordenVerwijderenWat een snoezig verhaaltje weer...heerlijk als je zo kunt schrijven!
BeantwoordenVerwijderen:) heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenWat een fijn verhaaltje… Ik droom er zo bij weg.
BeantwoordenVerwijderen