Tiny flowers in the wind..

Het mini grasveldje hier voor het huis,

is ineens bezaaid met crocusjes,

hele kleine fragiele bloemetjes,

op het moment staan ze te wapperen in de storm,

ze buigen gewoon mee, ze breken niet

mooi is dat..

(ik wist eigenlijk helemaal niet

dat crocussen witte stengels hebben,

of ik heb nooit goed opgelet,

of het is een soort die ik niet ken..)

Het is een soort van aanwijzing,

(ik ben dol op aanwijzingen, hoe klein ook)

vindt je niet..

Een aankondiging van de lente,

hoewel het weer nog helemaal niet die kant op wijst..

Het is nog steeds koud, zeker hier in huis,

 gisteren bracht ik een bezoekje aan Delft,

waarbij ik compleet verkleumd en kletsnat geregend

aan het einde van de middag door P werd opgehaald.

Delft is prachtig, maar ik vond het een doffe ellende...

Maar de crocussen stemmen mij hoopvol..

(volgende winter zal ik echt ergens gaan moeten

overwinteren, ik denk niet dat ik nog een keer

zo'n winter als ik nu doormaak kan hebben )

in meerder opzichten,

eens zal het lente zijn,

en bovendien laten ze zien

dat het beter is mee te buigen in de storm,

dat dat de beste manier is om te bloeien,

hoe fragiel je ook bent..

Ik wens je een heel goed weekend

-X-