Sometimes I wait for the bus..

Soms voel ik mij een beetje los

van de rest van de wereld,

welke kant ik ook op kijk hier,

ik zie enkel water, gras bomen en lucht..

heel veel lucht..

Ik hoor wel eens een schip op de rivier

zo'n typisch geluid van een bonkende motor..

Af en toe komt er een auto langs

die zich naar de pont haast,

of een fietser die door de uiterwaard suist

met de wind in de rug..

Op zich prachtig en over het algemeen heerlijk,

maar soms kan ik er ineens niet meer tegen,

dan wil ik met eigen ogen zien

wat er gebeurd buiten de uiterwaard...

Dus dan pak ik mijn roze mand, 

vaar mee met de pont

en ga ik op de bus staan wachten..

Dat is zo'n gek ouderwets gevoel,

voor ik hier woonde had ik denk ik 

in geen twintig jaar de bus genomen..

Maar het bevalt me wel,

het is een kalme ietwat trage manier van reizen,

en een goede oefening in geduld..

Deze keer nam ik daarna de trein naar Arnhem,

waar ik luisterde naar de gesprekken

die mensen voerde met hun telefoon,

het is wonderlijk wat mensen allemaal vertellen

tegen een onzichtbaar iemand, in een overvolle coupé..

In Arnhem wandelde ik wat rond,

zat een uur in een koffietentje,

keek naar de mensen die langsliepen.

fantaseerde daarbij wat ze gingen doen,

hoe hun huis er uit zou zien en vroeg me af

of ze zich ook wel een los van de wereld voelden..

Ik kocht wat gezellige kleine dingetjes,

zoals een feestelijk noteboek voor alle ideeën

over een nieuw project..

Kletste hier en daar eens tegen een verkoopster,

en reed uiteindelijk met P. mee terug naar huis..

De dagen hierna vind ik het weer prima hier

tot het moment dat ik me niet meer kan voorstellen

dat er ook een wereld is buiten de uiterwaard

dan pak ik mijn roze mand,

vaar ik met de pont mee

en ga ik weer bij de bushalte staan...

Ik wens je een fijne dag

-X-