deze week gaan mijn gedachten Onwillekeurig
af en toe naar the Princess of Threeways,
alhoewel ze al een tijd geleden vertrok,
op zoek naar nieuwe avonturen,
maar een jaar geleden, op deze dag,
zat ze nog op mijn werktafel,
en hadden we beide geen idee,
wat ons te wachten stond..
ik maakte deze foto,
zij mopperde wat over het Een en het Ander,
iets wat toen heel belangrijk leek,
maar 2 dagen later, zouden wij beiden,
terugverlangen naar dat moment,
waarop we konden zeuren over Niks
in die schijnbare veilige wereld
en waarbij ik niet zag
(of meer waarschijnlijker niet Wilde zien)
wat er zich recht voor me afspeelde..
ik had geen idee,
van de lange weg,
die ik af moest gaan leggen
dwars door het bos
waar bij ik meerdere malen zou verdwalen,
me compleet verloren zou voelen,
maar ook welkom zou zijn,
onverwachte ontmoetingen zou hebben,
nieuwe inzichten zou op doen,
maar waar ik uiteindelijk wel mijn weg
door zou vinden, en weer thuis zou zijn..
en nu weet ik natuurlijk wel,
dat alles Hier en Nu is,
en dat ik op een plek ben beland,
(na die lange, lange reis door het bos)
in mijn leven die ik als werkelijk
een zeer gelukkige kan bestempelen,
dat the Princess het bijzonder goed maakt,
op haar Grote avontuur,
maar in deze week
gaan mijn gedachten regelmatig terug,
naar die week, naar dat moment, waarin ik
geen idee had, wat voor me lag...
Hoi Ingrid, ik denk dat bijna iedereen een moment in zijn leven kent dat alles 'normaal' lijkt te zijn en de volgende dag alles, ja echt alles!, zomaar ineens op z'n kop staat. Plotseling is je veilige haven veranderd in een woeste zee. En ik denk dat daarom iedereen zich in jou mooie woorden kan herkennen, met wat ze dan ook meegemaakt hebben en het gevoel hebben hierin niet alleen te staan, wat de gebeurtenis ook is geweest. Bedankt voor je mooie woorden van vandaag :)
BeantwoordenVerwijderenSoms is terugkijken mooi, soms moeilijk. Ik denk dat je trots op jezelf mag zijn hoe jij jezelf staande hebt gehouden in dat moeilijke jaar.
BeantwoordenVerwijderenEn een jaar later heb je wel al heel wat weer op de rit!
Ik ben wel blij dat ik niet weer wat er allemaal nog voor me ligt..
lieve groet
Elke keer blijkt maar weer dat een mens zoveel sterker is dan ze zelf denkt...
BeantwoordenVerwijderenEcht heel mooi geschreven, Ingrid. En fijn dat alles nu zo anders en beter voelt. Ik ben best een piekeraar, dus soms zou ik zo graag willen weten hoe "het afloopt", zodat ik me niet zo'n zorgen hoef te maken. Maar ja, schouders er onder en door.... Fijne dag.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi geschreven weer...en het is nu eenmaal zo dat de ene dag alles goed loopt en de volgende niets meer lijkt op wat het was. Het gaat er in het leven oa om (denk ik) hoe je met tegenslag omgaat. En als ik jou posts lees, denk ik dat je heel trots mag zijn op jezelf. Geniet maar van al het moois! Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenZonder terug te kijken kun je ook niet verder gaan...
BeantwoordenVerwijderenxx
Het is gek, een jaar geleden dacht ik: als ik A doe, dan los ik een belangrijk probleem op. Ik deed A en wat bleek: het probleem werd alleen maar groter! En nu... nu sta ik op het punt om een enorme stap te nemen, alle zekerheid (financieel) die ik heb gekend en waarvoor ik zo hard heb gewerkt, op te geven. Waarvoor? Hopelijk word ik dan eens echt weer blij van mijn werk, van mijn dagen... wie weet, ik hoop het zo. Maar ik vind het doodeng. Jij hebt je doodenge periode gehad en moet je eens kijken hoe je eruit bent gekomen. Ik sta nog even op de duikplank, spring ik? Of niet?
BeantwoordenVerwijderenTja, jeetje! Ik ontdekte jouw blog vorig jaar een paar weken nadat jij uit Driewegen weg was, een paar weken nadat ik in Goes was komen wonen. Vond het nog zo jammer dat je hier niet meer was omdat het me beregezellig had geleken om eens kennis te maken met boven een potje thee of koffie. Maar op de één of andere manier is mij de reden van jouw vertrek uit Driewegen ontgaan. Waarschijnlijk omdat mijn eigen leven nog in verhuisdozen zat en ik vooral mijn man en kinderen aan het inhuizen was. Door jouw berichtje van vandaag heb ik die van een jaar geleden opgespoord en lees ik nu pas hoe jouw vertrek is gelopen. En hoe moeiljk het ook voor jou geweest mag zijn, petje af voor het feit dat je zo'n prachtig blog hebt onderhouden en dat je in alles uitstraalt dat je het stuur van je leven in eigen hand hebt en er zoiets leuks van maakt. Het is ontzettend inspirerend en met wat ik nu weet, des te meer! (Het lukt me trouwens niet om met mijn wordpress id kunstzinnigdagboek een berichtje te posten. Dan maar met mijn google account)
BeantwoordenVerwijderenHet is maar goed dat we niet weten wat er voor ons ligt... geniet van de fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenik sta nu daar waar jij vorig jaar stond.... en ik ben zo blij met jouw blog,hoe ik zie hoe jij die nieuwe draad in je leven hebt opgepakt... dank je wel voor je steun en je openheid.
BeantwoordenVerwijderenIs het een jaar geleden? Jee.... Even terugblikken kan geen kwaad, is juist goed. En dan maar weer snel naar het hier en nu, waar je gelukkig bent! Veel liefs!!
BeantwoordenVerwijderenDenk even aan het boekje "Omdenken"...
BeantwoordenVerwijderenWat toen een probleem leek (en was) is misschien wel gewoon De bedoeling geweest ;-) om jou te brengen op het punt waar je nu bent!
Och jee, wat een roerig jaar heb je gehad. Ik kom nog niet zo lang hier en ik wist niet precies waar je nu op doelde en heb het opgezocht wat er nu vorig jaar gebeurd is. Ik schrok er een beetje van en ik weet gewoon niet goed wat te zeggen. Gewoon sowieso veel sterkte met deze niet leuke 'verjaardag'!
BeantwoordenVerwijderenmooi...
BeantwoordenVerwijdereninspirerend...
dankjewel - weer...
dan zie je hoe snel een jaar om is...terwijl als je er midden in zit elke dag zwaar weegt...Ik ben blij voor jou hoe je nu in het leven mag staan.
BeantwoordenVerwijderen