zaterdag 2 april 2011

It's a new day (and what about the cat)

-foto's genomen door Judith-

op een gewone zaterdagochtend
zou ik nu de krant lezen, koffie drinken
en straks naar de rommelmarkt gaan
vanavond zouden we een etentje hebben
maar dit is geen gewone zaterdag
hoewel ik even de illusie zou kunnen hebben
nu ik hier achter mijn tafel zit
ik heb geslapen, na zo'n 70 wakkere, ellendige uren
op de slaappil die Judith bij de huisarts haalde..
ik had me vandaag voorgenomen niet te huilen
maar de kat komt naast me zitten
met de bekende Doe Iets Blik
maar dat is nou net het punt
ik kan niks doen, niet aan wat er Nu gebeurt
en ik brak..

gisteravond, ging ik met de kinderen
(ik heb echt zulke Lieve Stoere Kinderen..)
nog even een vriendin dag zeggen
we aten een frietje op het strand
en terwijl we daar zo stonden te kijken naar de zonsondergang
probeerde ik uit alle macht mijn
situatie in perspectief te zetten
dacht ik aan anderen
die het moeilijk hebben
ik dacht aan Roos en
 hoe ze mij steunt, ondanks haar eigen ellendige situatie
 zo ontroerend fijn
ik dacht aan de mensen in Japan
die Echt alles kwijt zijn
aan de doodzieke moeder van de vriendin van Judith

ik dacht aan alle ongelofelijke reacties op mijn blog
alle mailtjes..
(ik zal ze allemaal beantwoorden maar geef me even de tijd)
uitnodigingen van mensen die mij een plek aanbieden
van Gent, tot Australië, Frankrijk, Zwiterserland aan toe
al die lieve woorden,
maar ik kon het niet helpen
dat ik naar Huis wilde
dat ik gezien zou worden
zoals ik werkelijk ben
door degene voor wie ik
ongemerkt onzichtbaar ben geworden..


het is een nieuwe dag
ik wens jullie allen een heel goed weekend
en
Count Your Blessings, really!

64 opmerkingen:

  1. Hou vast aan wat je voelt, je wilt niet onzichtbaar zijn voor een ander. Je bent wie je bent en als die ander dat niet ziet is hij niet voor jou. Ik heb daar ook 22 jaar later achter moeten komen. Probeer het te gaan zien als een nieuw hoofdstuk, het hoofdstuk wat alleen over jou gaat met je kinderen. Ik ben daar nu hopelijk aangekomen en dan schijnt het zo te zijn dat je diegene tegen kan komen die jou wel ziet zoals je bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zoals ze zeggen 'de tijd zal het leren' dat is nu moeilijk te vatten, want het is nog zó vers.
    Probeer dicht bij jezelf te blijven, en sterk te zijn, maar laat je emoties gerust af en toe gaan...

    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi woorden! And soo true! Vandaag schijnt de zon, dat helpt ook, zet m op...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je bent een prachtig, kunstzinnig mens. Dát BEN jij. En als alles over een tijd binnenstebuiten is gekeerd en je het gevoel krijgt dat je weer een beetje op het rechte pad loopt, jouw rechte pad, dan zul je zien dat daarin je kracht schuilt: jij bent wie je bent! Enorm de moeite waard voor jezelf, je kinderen, je familie, je vrienden en iedereen die jou lief wil hebben

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je vindt weer een huis, echt. Maar o wat ken ik dat gevoel: terug willen naar hoe het was...

    Ga maar slapen in Amsterdam, dat is je eerste prioriteit. De rest komt en kan heus even wachten.
    -x-

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ook al lees ik hier nog maar kort mee, ik wil je sterkte wensen. Ik voel de emoties door het scherm heen komen. Heftig hoor. Rustig aan, zover het kan. Alle goeds!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een fijne, lieve kinderen heb je.
    Laat ze goed voor je zorgen.
    Wens je heel veel Blessings, die komen ècht weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ondanks alle ellende in de wereld is jouw pijn en verdriet ook van groot belang, lieverd. Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt die er voor je zijn. Liefs MiM

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat fijn, dat je zo kunt steunen op je kinderen. Geef jezelf de tijd ! Er komt weer een moment dat je weer kunt genieten ! Sterkte !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Ingrid,
    Kijk eens naar de eerste foto, rechts omgewoelde grond (je leven wat helemaal op z'n kop staat) dan een barricade (die je nu aan het nemen bent) dan een pad (moet nog wat beter geplaveid worden maar het is er wel)
    Huil alle tranen die je nodig hebt, stiekum huil ik met je mee, en geniet van je lieve kinderen. Nu mag je op hun steunen en een andere keer weer andersom.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Accept all the help family and friends give you, it is coming from a good place and you will need it x

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Huil eerst maar uit, gun je zelf de tijd om verdriet te hebben en te rouwen om wat was. Dat geeft ruimte, het geeft rust, rust om weer op nieuw te beginnen. Wees lief voor jezelf, want je bent een mooi mens, een creatief mens. En echt het komt goed.
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  13. het is goed om jouw ellende in het perspectief van de ellende van de wereld te zien, punt blijft dat voor jou op dit moment je eigen sores de grootste zijn, durf verdriet te hebben en te huilen:)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De zon schijnt vandaag en ook voor jou gaat hij weer schijnen..neem de tijd om dit een plek te geven.
    Wat een schatten van kinderen heb je toch!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat erg ! ik ken je (natuurlijk) niet persoonlijk maar wel van Flickr (annejoke ) ,ik bewonder daar je creativiteit .
    Ik wens je enorm veel kracht ,vechtlust ,moed en liefde toe .
    Tegen mijn dochter (30 ) die ook het nodige heeft meegemaakt zeg ik altijd :alles komt goed ! ,het lijkt een dooddoener maar GELOOF daarin ! .

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel veel sterkte, lieverd. En een hele hele dikke knuffel van hier.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Lieve Ingrid, veel kracht gewenst. x

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Tjonge, wat een heftige berichten de afgelopen dagen op jouw blog... Ik ken je niet persoonlijk, maar ik volg je al een tijdje en je blog voelt heel vertrouwd. Ik wil je heeeeel veel sterkte wensen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Believe in yourself....keeping you in my thoughts....

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik leef zo met je mee... Tuurlijk kun je alles weg relativeren, maar het lijkt me ook heel normaal om je rot te voelen na alles dat er gebeurd is. Hou je taai! Ik wens je veel geluk de komende tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Voel je de warme zon, al is het maar heel heel even...?!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Je kunt het properen te relativeren met andere die in jou ogen ergerder problemen hebben, maar jou problemen zijn voor jou het ergst!
    Laat je gevoelens een tijdje gaan, steun op je kinderen en familie en vrienden.
    Maar het komt weer goed met jou!!
    heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Nogmaals heel veel sterkte, hopelijk brengt de zon van vandaag je een beetje warmte, al is het maar voor even.
    Tijd brengt raad.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik las je vorige berichtje gisteren en het voelde alsof ikzelf een klap in mijn gezicht kreeg. Hartverscheurend, ik word daar ook verdrietig van, zie graag dat mijn medeblogsters zich fijn voelen.
    Heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Mooi geschreven, ik krijg er olifantenvel van. Ja olifantenvel want kippenvel is veel te weinig.
    Het is bij mij 15 jaar en een maand geleden dat ik ongeveer hetzelfde meemaakte als jij nu.
    Mijn leven wat ik nu heb is 100 keer geweldiger dan mijn leven vroeger, maar begin maart 1996 zag ik alleen maar mist en duisternis.
    Ik voelde me als een puber, van diep in de put naar vol met nieuwe ideeën- en dat 12 keer per uur wisselend.

    Je mag altijd - altijd!- mailen, bellen, op bezoek komen. Echt.
    Meer kan ik niet voor je doen en dat vind ik verschrikkelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Lieve Ingrid,
    Alhoewel ik niet precies weet wat er is sijpelt het toch langzaam bij me naar binnen en begin ik te snappen wat er aan de hand is. I've been there en de grond slaat onder je vandaan. Ik wens je ALLE kracht van de wereld toe. Het is te vroeg om tegen je te zeggen dat het goed komt....hoe dan ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Lieverd................

    Knuffel,
    Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Lieve Ingrid,
    Ik zou je zo graag willen troosten, maar de juiste woorden schijnen niet te komen. Ik kijk al een tijdje naar dit scherm, maar ze komen echt niet.
    Dus schrijf ik maar dat ik met je meevoel, aan je denk, en je vanuit het zuiden wat kracht en energie zal toezenden.
    Sterkte en een flinke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Afgewezen worden is verschrikkelijk en als dan de wereld doordraait, vogeltjes fluiten, zon schijnt, bloemen bloeien is dat niet te geloven...Neem je tijd!
    big hug

    BeantwoordenVerwijderen
  30. onzichtbaar worden...
    Da's zo pijnlijk ...
    ( ook dat ken ik helaas )
    Als je wilt huilen : huil !
    Er zijn mensen die ergere dingen moeten doorstaan dan jj, dat klopt.
    Maar dat neemt niet weg dat jouw verdriet en pijn ook heel echt is en er mag zijn - moét zijn.
    Goed dat je zoveel lieve mensen rondom je hebt !
    Dikke knuffel !

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Voor ons ben je elke dag zichtbaar.
    Eventjes ben je dichtbij mij, ik hoop dat al deze reacties voelen alsof heel veel mensen ook eventjes dicht bij jou zijn, en je laten weten dat je er mag zijn.

    Huil, schreeuw, vloek, scheld, slaap (al dan niet op pillen), doe wat komt. Het mag allemaal. Er zijn mensen die het slechter hebben, maar jij hebt het ook moeilijk, en dat mag.

    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Ik wil je een compliment geven dat je alles prachtig onder woorden kan brengen....ondanks dat je wereld op zijn kop staat....ik hoop dat je vandaag toch een klein beetje van de zon kan genieten

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Niemand verdient het om onzichtbaar te zijn....
    Maar hoe zichtbaar ben je hier, op je blog....

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Ik geloof in je dat je er weer heelhuids uit zal komen, veel sterkte toegewenst. En geniet vandaag maar effe van het lkkre weer!!!

    xxMarit

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Een paar maandjes geleden bestelde ik 20 sterretjes bij je. Ik geef ze aan mensen die in het donker zitten en wel een lichtpuntje kunnen gebruiken. Ik heb er nog een paar over... eigenlijk zou ik je ze terug moeten sturen. Ik wens je iig veel licht in deze donkere tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Lieve Ingrid,
    Makkelijk zal het niet worden...maar je gaat de confrontatie met je verdriet gelijk aan...dat is niet de makkelijkste weg..maar wel de goede denk ik... je realiseert je wat het allemaal inhoud...daarom doet het zo pijn....sommige mensen zijn verdoofd...jij bent gelijk in de harde realiteit...huil wanner je moet huilen...dat is de eerste stap...Ik denk aan je ...en wil je uitwaaien op het strand...ik woon in Katwijk...en je mag altijd langs komen....Geniet van wat is ...vooral je kinderen...want kanjers van kinderen die heb je en die blijven altijd bij jou...-X- Cinderell@

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Hierboven is alles wat ik zou willen al gezegd, maar toch een reactie om je te laten weten dat ik aan je denk en je kracht en sterkte wens.

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Als het enigszins mogelijk is zou ik die leuke poes meenemen, een warm poezenlijf tegen je aan kan zo troostvol zijn!
    Probeer niet te verdrinken in je verdriet.....

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Heel veel sterkte Ingrid! Ik denk aan je!

    BeantwoordenVerwijderen
  40. katten voelen heel goed de situatie aan! veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  41. dat ik gezien zou worden
    zoals ik werkelijk ben
    door degene voor wie ik
    ongemerkt onzichtbaar ben geworden..
    ---------------

    Wat spreekt hier veel uit..
    Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  42. This just breaks my heart....I'm praying for you for strength.....we all love you!

    BeantwoordenVerwijderen
  43. Ik liep vandaag verschillende keren denken aan je laatste woorden in dit blog:
    "dat ik gezien zou worden
    zoals ik werkelijk ben
    door degene voor wie ik
    ongemerkt onzichtbaar ben geworden"

    Zo heb ik het ook meegemaakt, en je kan wel 100 keer en 1000 keer alles overdenken en terugpeinzen...van waar ging het mis.
    En waarom wil de ander je niet meer zien.
    Het is zó pijnlijk.
    Een gemiste kans voor de ander.

    Maar je gaat ook waarderen de mensen die echt om je geven om wie je bent. Die jou wel zien staan!

    Ik vind je ook een moedige vrouw dat je het met ons wilt delen.

    Ik wens je geloof, hoop en liefde!

    lieve groeten, Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
  44. Je komt er wel... het heeft allemaal tijd nodig... maar je komt er wel...

    BeantwoordenVerwijderen
  45. Lieve Ingrid,
    Ik ben er stil van... Was even niet op je blog geweest, maar wens je alle sterkte om dit verdriet te boven te komen!!! Ik ken het gevoel...
    Liefs,
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  46. Laat 'm je blog lezen, zeg. Hier ben je hartstikke zichtbaar!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  47. Al die lieve woorden..al die mooie woorden..al die sterke woorden..ze zullen je troosten en dat is wat je nu nodig hebt. hele dikke knuf...

    BeantwoordenVerwijderen
  48. Stil... dat wordt ik ervan, zo mooi, zo kort, krachtig, eerlijk en helder, je hebt echt een gave meid, dat je dit met ons kan delen, zo puur als jij dit beleeft, dat raakt mensen echt. Je bent een wereldvrouw Ingrid en idd, ga eerst maar lekker veel slapen, als je dat kan, voedt jezelf daar in Amsterdam. En ga dan beetje bij beetje weer op zoek naar die rode draad, die dicht bij je hart ligt...
    Love,
    Anna, (als ik de kans krijg om naar Amsterdam te gaan, laat ik het je weten, dan drinken we een x koffie)
    Love, love, love!

    BeantwoordenVerwijderen
  49. Wat een mooie, maar droeve foto's. En wat heb je lieve kinderen. Heel veel sterkte.
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  50. Ik wens jou en je dappere en lieve kinderen alle goeds.

    BeantwoordenVerwijderen
  51. Oh nee toch, lieve Ingrid.... wat gebeurt er nu toch allemaal? Na een paar dagen blogloos te zijn geweest lees ik nu ineens over de ellende die je is overkomen. Wat erg! De vaste grond onder je voeten weggeslagen. Geen wonder dat je je (voor nu) wankel voelt.

    Gelukkig ben je omringd met lieve familie, vrienden en vele bloggers die meelezen en heel hard meeleven!

    This too shall pass.... Sterkte lieve Ingrid!

    BeantwoordenVerwijderen
  52. Misschien niet zo'n nette bewoording;
    maar wat vind ik je een stoer sterk wijf ;)
    Neem je tijd, neem rust, neem slaap
    En samen met je kanjers van kinderen
    Komt het wel weer...het komt...

    BeantwoordenVerwijderen
  53. maar ik kon het niet helpen
    dat ik naar Huis wilde
    dat ik gezien zou worden
    zoals ik werkelijk ben
    door degene voor wie ik
    ongemerkt onzichtbaar ben geworden..

    sjonge nou, natuurlijk!
    wat een verdriet.

    stevige omhelzing

    BeantwoordenVerwijderen
  54. Pffffffffff.ik wou dat ik je kon helpen....en ja de tijd terugzetten...dat zou fijn zijn...maar lieffie je MOET door hoe moeilijk ook....hou ja vast aan hele kleine dingen.....in deze zo moeilijke tijd......liefs Ria......xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  55. wishing you a strength, peace and courage as you walk through this storm. imagine all of your new "friends", like me, gathering around you like a big hug of blossoming branches surrounding you with love and support. Beautiful growth awaits you in good time. in good time :)
    thank you to Make Mine Mid Century for introducing us.

    BeantwoordenVerwijderen
  56. Wat vreselijk gewoon voor je. Ik leef met je mee. Net als iedereen hier, wou ik dat ik iets voor je kon doen. Veel sterkte!

    Liefs Sofieke

    BeantwoordenVerwijderen
  57. Natuurlijk is jou verdriet op dit moment het allergrootste! Niet in perspectief te zetten dus. Wat goed van je dat je jezelf niet onzichtbaar maakt en je ons de mogelijkheid geeft je een beetje te steunen!!! Dikke knuffel, Karin

    BeantwoordenVerwijderen
  58. Wat een vreselijke rot situatie voor je, ik ken je, zoals de meesten natuurlijk niet persoonlijk. Toch moest ik na die aangrijpende blog berichten steeds aan je denken, wat zou er zijn? Ik vind het dan ook dapper dat je ondanks alle ellende door blogt en het met ons deelt.
    Ik zou radeloos zijn maar die gevoelens heb jij vast ook. Ik hoop dat je binnenkort de draad weer op kunt pakken en opnieuw kunt beginnen. Ik wens je heel veel sterkte !!!
    X

    BeantwoordenVerwijderen
  59. How are you going? Probably not better than yesterday. Little steps, Ingrid. Let your children 'mother' you for a bit. And know that you're not alone, a good few hundred people all over the world are sending you positive wishes and prayers that you find happiness again.

    BeantwoordenVerwijderen
  60. Ik stuur je virtuele kracht en hoop dat je je gesterkt voelt door alle armen die je omhelzen.
    Iris

    BeantwoordenVerwijderen
  61. Via Roos kom ik hier. Ik ben wel eens eerder hier wezen kijken, maar nog niet eerder gereageerd geloof ik. Wat ik nu moet zeggen weet ik ook niet heel goed, maar ik weet wel dat je hier door heen komt. Het duurt misschien wat lang, en nu is het de dooddoener van de eeuw, maar echt: je kómt er door. En áls je er door bent, ben je sterker dan je nu al bent. Maar de weg is lang en ik wens je veel wijsheid en kracht toe. Inderdaad: super dat je blijft bloggen; ik zie de enorme hoeveelheid reakties en denk, weet dat dit alleen maar helend kan werken voor je.
    Evelyn

    BeantwoordenVerwijderen
  62. lieve Ingrid heel heel veel sterkte

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)